859 Ukbe ibnu’l-Hâris (radıyallahü anh) şöyle demiştir; Medine’de Peygamber’in arkasında ikindi namazı, kıldım. Peygamber selâm verdi. Sonra kalktı, acele acele ve cemâatin omuzları üstünden aşarak, kadınlarına mahsûs hücrelerden birine gitti. İnsanlar, Peygamber’in bu sür’atli gidişinden ürktüler. Biraz sonra cemâatin yanına çıktı. Ve onların, kendinin sür’atli gidişinden hayret ettiklerini görünce: ” (Namâzda iken) bizde biraz altın olduğunu hatırladım. Onun beni alıkoymasını istemedim de taksim edilmesini (ve dağıtılmasını) emrettim” buyurdu.
