İbn Abbâs: “Le-amruke” (el-Hıcr 72).”Le-ayşuke” ma’nâsınadır, dedi.
6743 Buradaki iki senedde ez-Zuhrî şöyle demiştir: Ben, Urve ibnu’z-Zubeyr’den, Saîd ibnu’l-Müseyyeb’den, Alkame ibnu Vakkaas’tan, Ubeydullah ibn Abdillah’tan bu hadîsi işittim. Onlar da bunu Peygamber’in zevcesi Âişe’den işitmişlerdir. İftira ehli onun için söyledikleri iftirayı söyledikleri ve sonra Allah onu bundan berî kıldığı zaman, kendisi bu hadîsi anlatmış, bunlar da kendisinden işitmişlerdir. Bu dört kişiden herbiri bana bu hadîsten bir kısmını tahdîs etti:
Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) -mescidde- ayağa kalktı da, bu iftirayı ilk evvel ortaya çıkaran Abdullah ibn Ubeyy ibn Selûl’den ötürü söz söylemekte ma’zûr tutulmasını istedi. (Ve “Ehlim hakkında bana ezâ eden bu adam hususunda bana kim yardım eder de benim için ondan intikaam alır?” dedi.)…
Useyd ibn Hudayr ayağa kalktı da Sa’d ibn Ubâde’ye hitaben:
— “Le amrullâhi le naktulennehu ( – Allah’ın bekaa ve ebediyetine yemîn ederim ki, biz onu muhakkak öldürürüz)! Dedi…
