145 Abdullah ibn Omer (radıyallahü anh) şöyle der idi: Bir takım insanlar, büyük hacetini yerine getirmek için oturduğun zaman Kıble’ye karşı da, Beytu’l-Makdis’e karşı da yönelme, diyorlar. Abdullah ibn Omer şöyle dedi: Yemîn olsun ki, ben bir gün bizim evin damı üstüne çıkmıştım. Bu esnada Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın büyük hacetini yerine getirmek için Beytu’l-Makdis’e karşı iki kerpiç üzerine oturduğunu (gözümle) gördüm. İbn Omer Vâsi’ ibn Hıbbân’a: Belki sen kıynakları üzerinde namaz kılan kimselerdensin? dedi. (Vâsi’ dedi ki:) Bunun üzerine: Vallahi ben bilmiyorum, dedim. İmâm Mâlik: Abdullah ibn Omer yerden yükselmeyerek namaz kılan, kendisi (kıynaklarıyle) yere bitişik olduğu hâlde secde eden kimseyi kasdediyor, dedi.
