2732 Bize Mu’temir tahdîs edip şöyle dedi: Ben babam Süleyman ibn Tarhân’dan işittim ki, Enes (radıyallahü anh) şöyle demiştir: (Medine’ye gelişinin ilk günlerinde) Peygamber’e:
— (Hazrecliler’in başkanı) Abdullah ibn Ubeyy’in yanına gitseniz (de İslâm’a çağırsanız hayırlı olur), denildi.
Bunun üzerine Peygamber bir eşeğe binerek; müslümanlar da kendisiyle beraber yürüyerek, Abdullah ibn Ubeyy’in (Âliye’deki menziline) gitti. Gidilen yol çorak bir arazî idi. Peygamber, İbn Ubeyy’in semtine vardığında, o, Peygamber’e:
— Benden uzak dur! Vallahi eşeğinin kokusu bana ezâ veriyor! Dedi.
Buna karşı Ensâr’dan Hazrec kabilesinden bir adam:
— Vallahi Rasûlüllah’ın eşeği, koku yönünden elbette senden daha temizdir, dedi.
Abdullah ibn Ubeyy hesabına onun kavminden biri öfkelendi de, bu iki kişi sövüştüler. Bunlardan her birinin taraftarları öfkelendiler de aralarında hurma değneği ile, ellerle ve pabuçlarla vuruşma oldu.
Enes; “Eğer mü’minlerden iki zümre birbiriyle dövüşürlerse, aralarını bulup barıştırın…” (el–Hucurat: 9) âyetinin indirildiği haberi bize ulaştı, demiştir.
