Yüce Allah’ın Şu Kavli:
“Eğer siz îmân eden kimselerseniz böyle birşeye hayâtta bulunduğunuz müddetçe bir daha dönmenizi size haram kılıyor” (Âyet: 17).
4802 Sufyânes-Sevrî, el-A’meş’ten; o da Ebu’d-Duhâ’dan; o da Mesrûk’tan; o da Âişe’den tahdîs etti: (Rasûlüllah’ın şâiri) Hassan ibn Sabit geldi de Âişe’nin huzuruna girmek için izin istiyordu. Mesrûk: Ben Âişe’ye:
— Bu Hassan için yanına gelmesine izin veriyor musun? Dedim.
Âişe (r. anha):
— (İftira işine bulaşmış olduğundan dolayı) ona büyük bir azâb isâbet etmiş değil mi? dedi.
Sufyân: Âişe bu sözüyle Hassan’ın gözünün gitmesini kasdediyor, dedi.
Hassan şöyle dedi:
— “Hasânun rezânun mâ tuzennu bi-ribetin Ve tusbıhu garsey min luhûmi’l-gavâfili”
( = Hiçbir şübhe ile ittihâm edilmeyen tam akıllı ve iffetlidir. İffetli kadınların etlerinden yemediği için aç olarak sabahlar.)
Hassân’ın bu beytine karşı Âişe:
— Fakat sen böyle değilsin, dedi.
