4739 Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh)’ şöyle demiştir: Kureyş, Peygamber tarafından İslâm Dîni’ne girmekte geciktikleri zaman, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Yâ Allah, Yûsuf’un yedi yılı gibi yedi yıllık bir şiddet ile bunların belâsını başımdan at da, onlarla uğraşmayayım” diye duâ etti.
Bunun üzerine onları öyle bir kıtlık senesi yakaladı ki, herşeyi kökünden silip giderdi. O derecede ki, onlar kemikleri bile kemirip yediler, hattâ bir adam göğe bakardı da kendisiyle gök arasında (açlığından ileri gelen göz zayıflığından dolayı) duman gibi birşey görmeğe başlardı. Allah: “O hâlde semânın apâşikâr bir duman getireceği günü gözetle” buyurdu. Yine Allah: “Biz bu azâbı biraz açıp kaldıracağız. Fakat siz hiç şübhe yok ki, tekrar dönecek olanlarsınız” (ed-Duhân: 10-16) buyurdu.
İbn Mes’ûd: Kıyâmet günü onlardan azâb açılıp kaldırılır mı? O açlık yüzünden görülen duman da “el-Batşe”, yânı çok büyük şiddetle çarpıp yakalamada geçmiştir, dedi
