Ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in: “Kişinin vasiyyeti yanında yazılmış (bullunmalı)dır” sözü. Ve Yüce Allah’ın şu kavli:
“Sizden birinize ölüm gelip çattığı vakit -eğer mal bırakacaksa- ana, babaya, yakın akrabaya meşru bir surette vasiyyette bulunmak takva sâhibleri üzerine bir hakk olarak farz edildi. Artık kim bunu (ölünün bu vasiyyetini) işittikten sonra onu tebdil ederse, herhalde vebali onu değiştirenlerin üzerinedir. Şübhesiz ki Allah hakkıyla işitici, kemâliyle bilicidir. Bununla beraber, kim vasiyyet edenin haksızlığa meylinden yahut günâha gireceğinden endîşe edip de (alâkalıların) aralarını bulursa, ona da hiçbir günâh yoktur. Şübhesiz ki Allah çok mağfiret edici, çok merhamet eyleyicidir” (el-Bakara: 180-183).
“Cenefen = Meylen”, “Mütecânif = Meyledici” dir.
2776 Bize Mâlik, Nâfi’den; o da Abdullah ibn Omer (radıyallahü anh)’den haber verdi ki, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Vasiyyet edecek bir şeyi bulunan herhangi müsiümân bir kimseye vasiyyeti yanında yazılı bulunmadıkça iki gece geçirmesi asla caiz olmaz”.
Bu hadîsin aslını Amr ibn Dinar’dan; o da İbn Omer’den; o da Peygamber’den rivayet etmekte İmâm Mâlik’e, Muhammed ibn Müslim mutâbaat etmiştir.
