5057 Ebû Saîd ibnu’l-Muallâ şöyle dedi: Ben Mescid’de namaz kılıyordum. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) beni çağırdı. Ben de O’na icabet etmedim. (Namazdan sonra vardığımda:)
— Yâ Rasûlallah, ben namaz kılıyordum, diye özür beyân ettim. Rasûlüllah:
— “Kur’ân’da Allah: Ey îmân edenler, sizi, size hayât verecek şeylere da’vet ettiği zaman Allah ‘a ve Rasûlü ‘ne icabet edin… (el-Enfâl: 24) buyurmadı mı?” dedi.
Sonra Rasûlüllah bana;
— “Haberin olsun, sen mescidden çıkmadan evvel ben sana muhakkak Kur’ân’daki en büyük sûreyi öğreteceğim” buyurdu.
Sonra elimi tuttu. Mescidden çıkmak istediğimiz zaman ben:
— Yâ Rasûlallah, Sen bana “Muhakkak sana Kur’ân’daki en büyük sûreyi öğreteceğim” demiştin, dedim.
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “O sûre ‘el-Hamdu lillâhi Rabbi’l-âlemîn’ dir ki, namazlarda tekrar olunan yedi âyet ve bana verilen azîm Kur’ân ‘dır” buyurdu
