2555 Ebû Vâil şöyle dedi: Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh) bir mecliste: Her kim bir malı hakk etmek için kendisi yalancı olarak, yalan bir yemîn üzerine and içerse, Allah kendisine öfkeli olduğu hâlde Allah’a kavuşur. Allah bunun tasdikini de indirmiştir, dedi ve sonra şu âyeti okudu:
“Hakikat, Allah’a olan ahitlerine ve yeminlerine bedel az bir bahâyı satın alanlar; işte onlar; Onlar için âhirette hiçbir nasip yoktur. Allah kıyâmet günü onlarla konuşmaz, onlara bakmaz, onları temize çıkarmaz. Onlar için pek acıklı bir azâb vardır” (Âlu İmrân: 77).
