3712- Ebû Bekr Allah’a hamd ve sena etti de şöyle dedi:
— Dikkat edin! Kim Muhammed’e tapıyorsa, bilsin ki Muhammed ölmüştür. Kim Allah’a ibâdet ediyorsa, bilsin ki Allah, ölmeyecek olan diridir. Yüce Allah O’na: “Muhakkak sen de öleceksin, onlar da elbet ölecekler” (ez-zumer 30) buyurdu.
Yine Allah şöyle buyurdu: “Muhammed bir rasûlden başka (birşey) değildir. Ondan evvel daha nice rasûller gelip geçmiştir. Şimdi O, ölür yahut öldürülürse ökçelerinizin üstünde (geriye) mi döneceksiniz? Kim iki ökçesi üzerinde (ardına) dönerse, elbette Allah’a hiçbir şeyle zarar yapmış olmaz. Allah şükredenlere mükâfat verecektir” (Âlu İmrân: 144).
Râvî dedi ki: Bunun üzerine insanlar sessizce ağlamağa başladılar.
Yine Râvî dedi ki: Bu sırada Ensâr, Benû Sâide sakîfesinde, Sa’d ibn Ubâde’nin yanında toplanmışlar ve:
— Bizden (Ensâr’dan) bir emîr, sizden (Muhâcirler’den) bir emîr olsun, diyorlarmış.
Bunu haber alan Ebû Bekr es-Sıddîk, Omer ibnu’l-Hattâb ve Ebû Ubeydetu’bnu’l-Cerrâh onların yanına gittiler. Omer konuşmaya davrandı. Ebû Bekr onu susturdu. Omer:
— Vallahi ben bu davranışımla ancak benim hoşuma giden ve Ebû Bekr’in ulaşamayacağından korktuğum bir konuşmayı hazırlamak istedim, der idi.
Sonra Ebû Bekr konuştu. O, insanların en belîğ söz söyleyeni olarak konuştu ve sözleri içinde:
— Biz (Kureyşli)ler emirler, sizler ise vezirlersiniz, dedi.. Bunun üzerine Habbâb ibnu’l-Munzir:
— Hayır vallahi bunu yapmayız. Bizden bir emîr, sizden bir emir olsun, dedi.
Bunun üzerine Ebû Bekr:
— Hayır. Lâkin biz (Kureyşli)ler emirleriz, sizler vezîrler (yani müsteşârlar)sınız. Kureyş yurtça Arablar’ın ortası (yani en şereflisi), haseblerce (yani huylar ve fiillerce) de en çok ve en hâlis Arab olanlarıdır. Bu sebeble Omer’e yahut Ebû Ubeyde’ye bey’at ediniz, dedi.
Omer:
— Hayır, biz sana bey’at ediyoruz. Çünkü sen bizim seyyidimiz, hayırlımız ve Rasûlüllah’a en sevgili olammızsın, dedi.
Akabinde Omer, Ebû Bekr’in elini tutup ona bey’at etti, ardından insanlar da ona bey’at ettiler. Bu sırada Ensâr’dan biri:
— Siz Sa’d ibn Ubâde’yi öldürüyordunuz, dedi.
Omer de:
— Onu Allah öldürsün, diye beddua etti.
