3517 Ukbe ibn Abdilgâfir’den; o da Ebû Saîd (radıyallahü anh)’den tahdîs etti ki, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: ”Sizden evvelki milletlerden bir kimseye Allah bol bir mal verdi. Ona ölüm geldiği zaman oğullarına:
— Ben sizin için hangi çeşit bir baba oldum? diye sordu. Oğulları:
— Hayırlı bir baba oldun, dediler. O zât:
— Ben asla bir hayır işlemedim. Ben öldüğüm zaman sizler beni yakın. Sonra kemiklerimi ezip öğütün. Sonra da rüzgârı şiddetli bir günde benim tozlarımı havaya saçıp savurun, dedi.
Çocukları onun bu emrini yaptılar. Akabinde Azîz ve Celîl Allah, onun zerrelerini topladı da ona:
— Böyle yapmana seni sevkeden nedir? diye sordu. Oda:
— Sen’den korkmamdır, dedi.
Bu cevâb üzerine Allah onu rahmetiyle karşıladı”.
