3516 Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Şimdi ben Peygamber’in yüzüne bakıyor gibiyim: O, peygamberlerden bir peygamberi hikâye ediyordu ki, kavmi onu dövmüş de kan içinde bırakmışlar. Fakat o, yüzünden hem kanı siliyor, hem de: “Yâ Allah! Kavmime mağfiret eyle! Çünkü onlar bilmiyorlar! diyordu.
