Fâtıma aleyha’s-selâm: Peygamber, vefatına yakın bana ailesi içinden kendisine ilk kavuşacak kimsenin ben olduğumu gizlice söyleyince, ben sevincimden güldüm, demiştir.
İbn Abbâs da: Şübhesiz güldüren de, ağlatan da ancak Allah’tır, demiştir.
6151 Bize Ma’mer ibn Râşid, ez-Zuhrî’den; o daUrve’den; o da Âişe (r.anha)’den şöyle haber verdi: Rifâa el-Kurazî karısını boşadı ve boşamayı kesinleştirdi. Ondan sonra o kadınla Abdurrahmân ibnu’z-Zubeyr el-Kurazî evlendi. Bir müddet geçince kadın, Peygam-ber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldi de:
— Yâ Rasûlallah! Bu kadın Rifâa’nın yanında onun karısı idi.Rifâa onu üç boşamanın sonuncusu ile kesin olarak boşadı. Ondan sonra bu kadınla Abdurrahmân ibnu’z-Zubeyr el-Kurazî evlendi. Fakat şu bir gerçek yâ Rasûlallah, vallahi Abdurrahmân’ın beraberinde bulunan erkeklik âleti ancak şu elbise saçağı gibi gevşektir, dedi.
Kadın üst elbisesinden sarkan bir püskülü elinde tutup gevşekliği gösterdi.
Râvî dedi ki: Bu sırada Ebû Bekr, Peygamber’in yanında oturmakta, Hâlid ibn Saîd ibni’l-Âs da kendisine izin verilmesi için hücrenin kapısında oturmakta idi. Kadının bu sözlerini işitince Hâlid dışarıdan:
— Yâ Ebâ Bekr, yâ Ebâ Bekr! Şu kadını Rasûlüllah’ın huzurunda apaçık söylemekte olduğu sözlerinden niye men’ etmiyorsun? diye nida etmeye başladı.
Rasûlüllah ise gülümseme üzerine birşey artırmadı. Sonra da kadına:
— “Sanırım ki sen eski kocan Rifâa’ya dönmek istiyorsun. Fakat sen (ikinci kocan) Abdurrahmân’ın balcığından tadıncaya, o da senin balçığından tadıncaya kadar bu dönüş olmaz” buyurdu.
