Birinci kapı, Doğrunun (9) dairesine ulaşan kimseyi simgeler. Ikinci kapı, oraya ulaşan, ama girdikten sonra kapalı bir kapıyla karşılaşan kişiyi simgeler. Üçüncü kapı ise, Doğrunun Doğruluk çölünde yolunu yitiren kişiyi simgeler.
Kimki daireye girer, Doğrudan uzak düşer; çünkü yol kapatılmıştır; arayan geri döner. Yukarıdakı nokta, onun gayretini simgeler. En alttaki nokta, arayanın, harekete başlamış olduğu noktaya geri dönüşünü simgeler; ortadaki nokta ise, şaşkınlığıdır.
En içteki daireninkapısı yoktur; onun merkezi olan nokta, Doğrudur.
Doğru, görünen ve görünmeyen her şeyi kapsar, biçimleri hoş görmez.
Burada neyi belirttiğimi anlamak istiyorsan «dört kuş al ve onları kendine çevir» (Bakara; 260). Çünkü Tanrı uçmaz.
Önce kıskançlığını gizler, sonra açığa vurur. Saygılı bir korkuydu bizi ayıran, şaşırmaydı bizi ondan yoksun bırakan.
Doğrunun anlamı budur. Bu, başlangıçların dairesinden daha kapalı, bölgelerin belirlenmesinden daha karmaşıktır. Anlayışın iç işleyişi de karmaşıktır, hayalgücünün gizliliğinden dolayı.
Çünkü daireye bakan, ona içinden değil de dışından bakar.
Bu yüzden, ğerçeklik biliminin bilgisine erişemez.
Bilgi, her yerde değildir; ama daire, yasaklanmış bir yerdir (haram).
Peygamberi «haram» diye adlandırdılar, çünkü yalnız o çıktı Haram dairesinden.
Korku ve saygıyla doluydu, Doğrudan biri giysi kuşanmıştı; dışarı çıktı ve tüm yaratılmışlar için derinden bir «ah!» çekti.