İmam Hasn-ül Askeri, 846 yılında doğdu. Babası İmam Naki zehirletildiğinde 22 yaşındaydı. Samırrada asker mahallesinde oturdukları için babasının ve kendisinin künyesi askeridir. Fakat, daha çok bu lakap 11. İmam için kullanılır. Kendisinin, 12. İmam Muhammed Mehdi dışında oğulları olmamıştır.
Döneminde son derece saygı gören ve üstün bir gilgiyle donanan İmam Hasan-ül Askeri,Arapçanın dışında, Türkçe, Farsça ve Rumca biliyordu. Bu dileri kullanan halkla rahatça konuşabiliyordu.
Kendi adındaki bir alimin, Kuranda zıtlıklar bulunduğunu söyleyerek kitap yazdığını öğrenince, ona Kendinin bir öğrencisiyle şu haberi yollamıştı: Kuranı söyleyen, acaba sizin anladığınız anlamlardan başka bir anlam kastetmiş olamaz mı? Böyle olursa, sizin Kurandaki anlam zıtlıklarına ilişkin değerlendirmeniz yersiz olamaz mı?”
Burada, Kuranın bir iç anlamının bulunduğunu, herkesin anladığının dışında bir anlam da taşıdığını, İmam Hasan-ül Askerinin dolaylı olarak vurguladığını görüyoruz.
İmam kitleyi peşinden sürüklemesini bildi. Cömertliği ve bilgisiyle herkesin saygısını kazandı. Bilgiye son derece önem verirdi. Bu konuda şöyle demiştir:
“Bütün dünya ve dünyadaki her şey bir lokma olsa ben o lokmayı alsam da bilgi ve irfan sahibi birisine versem; gene de onun hakkını ödeyememekten korkarım.”
Abbasi halifeleri, Alevi kitlenin İmam saydığı Hasan-ül Askeriyi sıkı bir takibe almıştı. 12. Imamın onun soyundan geleceği biliniyordu. Bu yüzden İmam Askeriyi, Halife Muhtedi zindana attırdı. O öldürüldükten sonra, halife Mutemit de aynı utumu sürdürdü ve Imamı zindanda tuttu. Hatta, arslanların bulunduğu bir bölmeye atıp öldürmek istedilerse de hayvanlar imama dokunmadılar. Sonunda Mutemitin buyruğu üzerine 27 yaşındayken zehirletilerek şehit edildi.
Onun vefatından sonra, Imamet, son İmam olan Muhammed Mehtiye geçmiştir.