Seyyidlere Aslan göründü. Felekte onun için ona dedi, Esadullah-ı Haydar. Hem dai kılıç gelmiye yeryüzüne illa Zülfükar. Rıza kapısına isteyip ol Şahın hizmetine bel bağladı, Selamn ile kanber. La feta illa Ali demek, manası budur ki; gelmiye hergiz Ali gibi ye yüzüne bir er. La seyfe illa Zülfükar. Şehitler donu kırmızı geldi. Ala mertebe onun için geldi. Halktan dahi nazildir. Ona tac-ı Ahmet şehadet gelince, ol Şahı Velayet bile içtiler o şebbiri şübber birine ağzından erdi. Rıza eceli birinin boğazından kat leyledi. Onları ol yezid cahil epter. İmam Hasana ağu verdi avradı. Muaviye meşveretiyle. O yüzü dönmüş bivefa o tohuma lanet. Ah Hüseyine rahmet deyip ağlar ümmü Seleme.
Hem Şah deyip Şehriban ederdi ezber. Der idi ki, iki cihan geçsemey Şah oğlu, ŞahI vahiden demeğe bulamazım bir sencileyin bir sana benzer.hayalin gönlümde kaldı fırakın canımda. Bir dahi gözü gözlerim seni ey hüsnü münevver. Ey Alinin yadigarı, ey Muhammedin çiğer köşesi, ey huyu güzel, hülku şirin sözü şeker. Ey kerbelaya müşerref eden hublara erişti.ey yüzü gül, gözleri nerkis, perçemi buhuru anber. Yerde insane ağladı Şah için. Suda balıklar, cennette huri, gökte melekler.
Imam Hüsyeyinnin kanlı gömleğini, Fatıma alıp eline divana ol yevmül mahşer. Diye ki: Hüseyini olanların bağışla suçunu, bu kanlı gömleğin aşkına himmetle bağışladım. Hüseyinlileri bikülli yeksar. Sen dahi HüseyinI ola gör, ey yar-ı sadık. Cihanda vücudun pa kola, günahtan haber. Hüseyindir Zeynelabidin, Hüseyindir Muhammed Bakır, Hüseyindir tarikin beyan eyledi imam Cafer. İmam Musa-i Kazım, kanı evliyadır, hem Ali Musa Rızadır. Cevher bunlara tanıktır. İmam Muhammed Taki ve Ali-ül Naki, Hasan-ül Askeri ahir gelip Muhammed Mehti sahibi zaman. Imamlar aşkına Zülfikar çalıp ol Şahı Sultan, Kerbelanın hakkını alıp, lanet tavkını Yezidin boynuna geçirdi ol dem, tığı teber. Hüseyindir bu kul himmet te ezel, ezelden Hüseyiniler tarikinde kemter. O kul Himmet, imamlar tarikinde yad olma. Kul Himmet, ey dost yadigarı, onundur çağırır, Allah-uekber.