Yunus Emre, yaratılanı severim, yaratandan ötürü” sözü yaratan Allah; Insanın yapısından tutalım evrene ve kainatın kuruluşuna kadar, canlı, cansız ne varsa hepsi birer delil niteliğindedir. Herşey Allahıın-Ilahi kuvvetin varlığına delildir.
Akıl ve mnantığın vardığı nokta; Allah her yerdedir, her nesnede belirmiştir. Bu anlamda Allahın yarattığı her nesneye kendinden bir özellik vermiştir. Akıl ve mantık ilmine göre; Yaratanın her nesnede belirdiği için, yaratılan her nesne sevilir. Yaratılanı sevmek, yaratanı sevmektir.
Yaratılan, bütün nesnelerin içinde insanoğlu; Düşünce ve yaratıcılığı gereği Allahın sırrına erişebilen tek varlık olduğu için, merkezi konumdadır. Bunun içindir ki insanoğluna muhabbet, sevgi ve aşk ile yaklaşmak; Incitmemek, zarar vermemek, kısacası kutsamaktır. Ve insanoğlunun emrine sunulmuş diğer canlıların da hiç birine zarar vermeyip sahip çıkmak ve cansız varlıkları da korumuktır.
Insanoğlunu kırmamak gerekir çünkü kırılan gönüldür, gönül ise Hakkın evidir. Gönül kırmamak insana ve dolayısıyla de Allaha duyulan saygı ve hürmetin bir ifadesidir. Insan kutsallığı hakkında Muhammed; “Allahın evi, müminlerin kalbidir. Ve yine Aliyi seven beni sever, beni seven Allahı sever” demiştir.
Insanoğlunun akıl ve mantıkla donatılmış olması, yaratıcısı gibi yaratıcı olmasından dolayı kutsal kılınmıştır. Bu konumda olan insanoğlu, Kamil-i Insandır. Dolayısıyla yaratan Allahın, yarattığı bütün nesnelere; Sevgiyle, muhabbetle ve hoşgörüyle yaklaşmak gerekir…