Tevhit inancının temelinde Arapça Resul, Nebi ve Farsça Peygaber olan terimlerin anlamı; Allahın kelamını(ilmini) bildirmek ve doğru ile yanlışı açıklamak üzere insanları doğru yola yönlendiren ulu zatların sıfatıdır.
Resul; İlahi kitap ile görevlendirilmiş peygamberlere denir.
İlahi Kitapt; insanların maneviyeti ile ilgili Allahın ilim ve irfan(edep erkan) kurallarını içeren Anayasa kitabıdır.
Nebi ise; İlahi Kitabı olmayan ve sadece bir önceki peygamberin getirdiği manevi kuralları tebliğ eden ve uygulamasını gözetleyendir.
Rivayete göre Allah, doğruluk üzerine 124 bin peygamber görevlendirmiştir. Bu peygamberlerden dördü Resuldürler yani “Kutsal-İlahi kitab” ile görevlendirmişlerdir ve bu dört peygaberin dördü de hakdır.
Dört Resul peygamber ve ilahi kitapları;
1- Musa – Tevrat
2- Davud- Zebur
3- Isa – Incil ve
4- Muhammed – Kuran-dır.
Peygamberlerin insan olmanın da ötesinde ve insanlardan faklı kılan, Allah tarafından kendilerine bağışlanan bir takım sıfatlardır;
1- Doğru ve sadık olmaları; Dinde ve diğer meselelerde doğru sözlü ve dürüst ulu zatlardır. Haşa asla yalan söylemezler.
2- Büyük ve küçük günahlardan uzakdırlar; Her türlü gizli, açık günahlardan ve bu günahlara sebebiyet verecek hareketlerden uzakdırlar.
3- Güvenilir olmak; Peygamberler güvenilir kimselerdir, asla kendilerine verilen emanete ihanetlik yapmazlar. İhanet sıfatı ise peygamberlerden uzak ve düşünülemez.
4- Üstün olmaları; Batın ve zahir ilmine haizdirler, sahipdirler. Ve yüksek zeka sahibidirler.
5- Bildirici ve uygulayıcıdır; Allahın ilahi kelamını, hükümlerini hiçbir değişiklik olmadan, ekleme ve çıkarma yapmadan olduğu gibi ümmetine ileten ve uygulayandır.
6- Adaletli olmaları; Ümmetüne zulüm ve haksızlık yapmazlar, hatır için, fidye için adaletden uzaklaşmazlar.
7- Peygamberliğin son halkası; Allahın insan alemine ilahi emirleri bildiren, doğru yolu gösteren dünyadaki son elçisidir, halkasıdır.
Hz.Muhammed bütün peygamberlerin aynası olduğu gibi, diğer ilahi kitaplar Kuran-ı Kerimle tamamlanıp, noktalanmıştır.
Birilerinin iddia ettiği gibi “her millete bir peygamber” gönderilmemiştir. Allahın kelamı “tek” olduğuna göre dinde tekdir. Dolayısıyla bütün peygamberler insan alemi için gönderilmişlerdir. Peygamberler birbiriyle yarışmak için değil Hakkın kelamını(ilim ve irfanını) insanlara aktarmakla görevlendirilmiş ve birbirlerini tamamlamışlardır. Zamanla insanlar kendilerini belli kabile, aşiret, ırklar ile isimlendirdikleri gibi belli peygamberleri de kendilerine mal etmişlerdir. Allah, sadece insan yarattı ama ırklar yaratmamıştır ki bu ırklara da ayrı ayrı peygamberler göndersin.