Haşa ki, bizim semahımız oyuncak değildir;
İlahi bir aşktır, salıncak değildir.
Kim ki semahı bir oyun sayar,
Mümin diye namazı kılınacak değildir.
Hünkar Hace Bektaş-ı Veli
Alevi inancının temel ibadeti olan Cem erkanında, On Iki Hizmetten biri de semahtır. Semah mana itibariyle Allaha yaklaşmaktır, insanın kendi maneviyetiyle baş başa olup ve madde aleminden uzaklaşmasıdır.
Semah ibadeti, Duaz-ı İmam ve deyişler eşliğinde yapılan dinsel törenin adıdır. Semah ibadetinde çalınan müzik aleti, bağlamadır. Semahın kaynağı ise „Kırklar Cemi“ne dayanır.
Vardım Kırklar kapısına,
Gel beri hey can dediler,
Yüzüm sürdüm yapısına,
Gir işte meydan dediler.
Sıdk ile tevhit edelim,
Çekilip Hakka gidelim,
Aşkın dolusunu içelim,
Kalalım mestane dediler.
Düşme dünya mihnetine,
Talip ol Hakk Hazretine,
Ab-ı Kevser şerbetine,
Keşkülünü ban dediler.
Şah Hatayim nedir halin,
Dua edip kaldır ellerin,
Kesegör gıybetten dilin,
Cümlemiz yeksan dediler.
Şah Ismail Hatayi
Aşk ile Hakk meydanına girerken, güvercin misali dostluğun harman olduğu bu kainat ışığının vurduğu alanda; Aşkla, şevkle, vecd ile cinsiyet (kadın-erkek) ayrımı yapmadan ve tüm beşeri ağırlıklardan kurtularak, kötü niyetlerden arınarak, tertemiz olma halidir semah. Ehl-i Beyt masumiyetinin ve paklığının tüm azalarımıza hakim kılma halidir semah.