Bu yıl Neysabür köylerinden Ehrevane \idindaki bir köyden mecüsi bir köylü olan Sinbad Ebu Müslimin intikamını almak üzere Horasanda isyan etti. Ebu Müslimin öldürülmesine kızdığı için harekete geçmişti, çünkü Ebu Müslimin yetiştirdiği bir kimse idi. Çevresinde toplananların sayısı gitgide arttı, hepsi de dağlık kesimdendi. Neysabür, Kümis ve Firüz Asbehbez denilen Reyi ele geçirdi. Sinbad Reye geldiğinde Ebu Müslimin hazinelerini aldı. Ebu Müslim Ebül-Abbasın yanına gittiğinde hazinelerini orada bırakmıştı. Sinbad kadıuları esir edip mallarını yağma etmiş, tüccarlara ise dokunmamıştı. Amacının Kabeye gitmek ve yıkmak olduğunu da açıklıyordu. Mansür, Cumhür b. Mirrar el-İcliyi Sinbada karşı on bin Acem askeriyle gönderdi. İki ordu Hemezan ve Rey arasında bir çölde karşılaştılar. Sinbad Müslüman kadınları develerin üzerine bindirdi. Bunlar askerleri gördüklerinde yerlerinden kalkarak: «Vah Muhammed! İslam gitti, İslam kayboldu!» diye bağırmağa başladılar. Rüzgar kadınların elbiselerini havaya savurunca develer ürkerek Sinbadın askerleri üzerine yürüdü. Bunun üzerine asker darmadağın oldu ve bu olay Sinbadın ordusunun hezimetine yol açtı. Müslüman askerler bu kargaşadan yararlanarak develerin ardından yürüyerek kılıçlarını sıyırıp Mecusileri ve onlarla birlikte bulunan askerleri diledikleri şekilde katledip öldürdüler. Bu savaşta öldürülenlerin sayısı altmış bin civarında idi. Kadınlar ve düşkünler esir alındı, Sinbad daha sonra Taberistanla Kümis arasında öldürüldü. Sinbadın isyanı ile öldürülmesi arasından yetmiş gün geçmişti. Öldürülme sebebine gelince: Sinbad Taberistana sığınmak istedi. Buranin hakimi kendisini karşılamak üzere Tüs adında birini gönderdi. Sinbad bu şahsı önemsemedi. Tüs da Sifbadın boynunu vurdu, sonra öldürüldügünü ve mallarının da alındığını Mansüra bir mektupla bildirdi. Mansür
Taberistan hakimine bir mektup yazarak Sinbadın mallarının iade edilmesini istedi. Taberistan hakimi kabul etmeyince Mansürun askerleri Taberistana hareket etti, hakimi de Deyleme kaçtı.