Hişam bin Abdülmelikin oğulları Muaviye ve Süleyman bu yıl içerisinde Anadoludaki savaşlarına devam etmişlerdir.
Bükeyr bin Mahan, Ammar bin Yezıdi Horasana, Abbasoğulları taraftarlarına vali olarak göndermiştir. Ammar Merve gelince ismini değiştirmiş ve Hıdaş ismini almıştır. Önce Muhammed bin Alinin bayrağı altında toplanmağa çağırmış, insanlar yarış edercesine Hıdaşın etrafında toplanıp Ona itaat etmişlerdir. Fakat sonra Muhammed bin Aliye bağlılığa çağırmaktan vazgeçip Hurremiyye dinine (mezhebine) davet etmeğe başlamıştır. Etrafına toplananlara:
“Namaz, oruç, hac diye bir şey yok. Oruç imamın ismini zikretmektir, namaz imama dua etmek, hac da ona yönelmektir.” demiştir. iman edip salih amel işleyenlere, bundan böyle komndukları ve inanıp iyi işler yaptıkları takdirde, daha önce tattıkları şeylerden dolayı günah yoktur. (Maide, 9 ayetini tevil etmiştir.
Hıdaş, daha önce Küfede bir Nasrani (hristiyan) iken, Müslümar olmuş ve Horasana gelmiştir.
Hıdaşın görüşlerine tabi olanlar arasında Malik bin Heysem, Hariş bin
Süleym el-Acemı ve daha başkaları bulunuyordu. Hıdaş onlara Muhammed bin Alinin böyle buyurduğunu söylüyordu.
Esed bin Abdullah Hıdaş ın yaptıklarını öğrenince yakalatıp getirtmiş. kendisine ağır sözler söyleyince dilini kestirip gözlerini oydurarak: “Senden Ebu Bekir ve Ömerin intikamını aldıran Allaha hamdolsun.” demiştir. Daha sonra Onu Yahya bin Nuaym eş-Şeybaniye öldürterek Amulde astırmıştır.
Esed yine kendisine getirilen Muhacir bin Dare ed-Dabbinin mevlası (azatlısı) Cezürun boynunu nehir kenarında vurdurmuştur.