Bu yıl içinde, Said Huzeyne nehri geçerek Suğdlar ile savaştı. Bunlar ahdi bozmuş ve Müslümanlara karşı Türklere yardım etmişlerdi. Halk Saide şöyle dedi: “Sen savaşı bıraktın amma Türkler baskın ve yağmaya devam ediyor, Suğd ahalisi de kafir oldu.” Said nehri geçip Suğda yöneldi. Suğd ehlinden bir grup ve Türkler Saidin karşısına çıktılar. Müslümanlar bunları hezimete uğrattılar. Said: “Onları takip etmenize gerek yok, Suğd artık Emirül-Mümininin bostanıdır. Çünkü siz onları hezimete uğrattınız. Ekilmemiş topraklarını mı istiyorsunuz? Ey Iraklılar! Siz halifeleri çok kereler katlettiniz, sizi helak ettiler mi?”
Sevre bin Hürr, Hayyan Nabatiye: “Ey Hayyan! Onların peşine gitmekten vazgeç, geri dön.” dediyse de Hayyan: “Bu Allahın bize verdiği av, kurbandır; bırakamam.” diye karşılık verdi. Sevre: “Geri dön, Ey Nabahi!” diye ısrar edince de Hayyan: “Allah yüzünü kızartsın!” diye beddua etti.
Müslümanlar yürüyüp kendileri ile Merc arasındaki bir vadiye vardılar.
Türkler onları pusuya düşürdü. Müslümanlar önce hezimete uğradılar, vadiye geldiler ve orada direnip sonra üstünlük sağladılar. Denildiğine göre, hezimete uğrayanlar silahlı Müslümanlardı. Türkler bir ağaçlıktan üzerlerine saldırdılar (Süvarilerin başında Şuce bin Zuheyr bulunuyordu) ve atlarına binmelerine fırsat vermediler. Şube bunlarla savaştı, kendisi ve elli kadar adam öldürüldü ve böylece silahlı olan süvariler yenilgiye uğradılar.
Haber Müslümanlara ulaştı. Bem} Zalimden Halil bin Evs Abşimi atına binerek: “Ey Temimoğulları buraya, ben Halilim!” diye bağırdı, etrafına toplananlarla düşmana saldırdı. Emir ve diğer askerler gelinceye kadar düşmanı oyaladılar. Düşman bozguna uğratıldı. Nasr bin Seyyar vali oluncaya kadar Halil Temimoğullarının süvarilerine komuta ediyordu. Sonra bunların reisliği kardeşi Hakem bin Evse geçti.
Ertesi yıl Temim soyundan bazılarını Vezgişe gönderdi. “Keşke düşmanla biz karşılaşsaydık da onlara hücum etseydik,” dediler, Said bir seriyye (on-on beş kişilik süvari) gönderdiğinde bu seriyye esir, ganimet gibi şeyle dönecek olursa esirleri iade eder ve seriyyeyi cezalandırırdı.
Şair Hicri şöyle der:
Seriyyeyi düşmana eğlenerek gönderiyorsun, kılıcın kınında; Bize Hind kılıcı gibisin, düşmanla düğün yemeğinde.
Mervan bin Muhammedin Esedoğullarından ismail isminde bir dostu vardı. ismail Huzeynenin yanında Mervana olan sevgisinden ve dostluğundan bahsedince Huzeyne: “Bu piçin mi?” diye sordu. ismail şöyle cevap verdi:
“Huzeyne benim piç olduğumu iddia ediyor, her halde elinde ayna var.”