Mesleme Horasana Said bin Abdülaziz bin Haris bin Hakem bin Ebiı-As bin Ümeyye (Said Huzeyne)yi tayin etti. Yumuşak başlı, zevkine düşkün biri idi. Abğar Meliki renk renk boyanmış ve saçaklı bir elbise giymiş olan Saidin huzuruna çıkmıştı. Yanından çıkarken, kendisine “Emiri nasıl buldun?” diye sorulmuş, O da: “Huzeyne” demişti. Bunun üzerine “Huzeyne” diye lakaplandırıldı. Huzeyne, evin efendisi, reisi anlamındadır.
Said, Meslemenin kızıyla evlenmişti, bu yüzden Mesleme Onu Horasan Valisi yapmıştır.
Said göreve başlayınca Şube bin Zuheyr Nehşeliyi Semerkanda tayin etti. Şube Semerkanda gitmek üzere Suğd denilen yere geldi. Şubenin yakınları Abdurrahman bin Nuaymın velayeti sırasında isyan etmişlerdi, sonra tekrar sulhe döndüler. Şube Suğd ehline hitap ederek onları ve oradaki diğer Arapları korkaklıkla itham edip: “içinizde ne bir yaralı, ne de inleyen biri varr diyerek kınadı. Onlar da mazeret olarak emirleri ilba bin Habib Abdinin korkak olduğunu ileri sürdüler.
Said, Ömer bin Abdülaziz zamanında görev yapmış olan Abdurrahman bin Abdullahın görevlendirdiği kişileri sorguya çekip hapsetti, sonra serbes bıraktı.
Cehm bin Zehr el-Cufi, Abdulaziz bin Ömer bin Kaccac Zebidi, Münteci bin Abdurrahman Ezdinin sekiz kişiyle beraber Yezid bin Mühelleb tarafından tayin edildiği ve yanlarında hıyanetle elde edilmiş mallar (fey ve ganimetlerden) bulunduğu Saide bildirildi. Said bunları Kuhunduzmervde hapsettirdi. Cehm bin Zehr bir eşeğe bindirilerek dolaştmldı ve yüz değnek vuruldu. Bu ve hapsedilen diğer sekiz kişi Verka bin Nasr Bahiliye teslim edildi. Verka bunları affederek Abdulhamid bin Disar ve Zübeyr bin Neşit (mevla Bahile)e teslim etti. Cehm bin Zehr, Abdülaziz ve Münteci işkenceyle öldürüldü. Kakaa ve diğerlerine işkence ettiler. Onlar bu işkence yüzünden neredeyse ölecek duruma geldiler. Türkler ve Suğdlular bunlarla savaş yapıncaya kadar hapiste kaldılar. Sonra Said bunları hapisten çıkarttırdı. Şöyle diyordu: “Allah Zübeyre lanet etsin, çünkü o Cehmi öldürdü.”