Abdülmelik bin Mervan defnedildikten sonra Velid kabrinin yanından ayrılarak mescide girdi, minbere çıktı. Müslümanlar gelip camide toplamnca onlara bir konuşma yaparak şöyle dedi: “inna lillah ve inna ileyhi raciün. Müminlerin emirinin ölümü musibetine karşı yardımı Allahtan dileriz. Bizlere halifelik gibi bir nimeti vermesi dolayısıyla Allaha hamd ederiz. Haydi, kalkınız ve bey atinizi yapınız!”
Böylelikle Velid kendisini hem taziye eden, hem de tebrik eden ilk kişi oldu. Ona beyat etmek üzere ilk ayağa kalkan kişi Selüllu Abdullah bin Hemmam oldu. Abdullah şu beyitleri okuyarak beyatini yaptı:
Daha üstünü olmayan bu makamı Allah verdi sana, inkarcılarsa engelolmak istemişti. Ancak Allah bunu sana nasip etmek diledi, Sonunda (hilafet) gerdanlığını boynuna geçirdiler.
Daha sonra diğer Müslüman kalkıp beyat ettiler.
Denildiğine göre Velid minbere çıkınca Allaha hamdü senada bulunduktan sonra şunları söylemiştir: “Ey insanlar! Allahın geciktirdiğini hiç kimse ileri geçiremez, Onun öne aldığını da hiç kimse geriletemez. işte bu iş de Allahın bir takdiri ve eskiden beri onun ezeli ilmiyle bildiğidir. O, peygamberlerine ve Arşını taşıyan meleklerine bile ölümü takdir etmiş ve yazmıştır. işte bu ümmetin veliyyül-emri iyilerin menzillerine ulaşmış bulunuyor. Onun hali şüphe uyandıranlara karşı şiddet, hak ve fazilet ehline karşı yumuşaklık idi. Allahın yüceltmiş olduğu islamın alametleri olan Beytini haccetmek, gazalar yapmak, Allahın düşmanlarına karşı baskınlar düzenlemek Onun işiydi. O, aciz bir kimse olmadığı gibi, aşırı giden birisi de değildi. Ey insanlar! itaate sımsıkı sarılınız, cemaatten ayrılmayınız; çünkü cemaatten ayrılıp yalnız kalanlarla şeytan birlik olur. Ey insanlar! Kim bize karşı çıkarsa biz de onun gözlerinin yer aldığı yeri (başım) vururuz. Sesini çıkarmayıp susan da zehiriyle birlikte ölür gider.” Bundan sonra minberden indi.
Velid zorba ve inatçının biriydi.