Ebu Ubeyde anlatıyor: “Temim Kabilesinden Akra bin Habis ile kardeşi Firas -ki, her ikisine Akraan (iki Akra) denirdi-, kendi kabilelerinden Mücaşaoğullarıyla birlikte Bekir bin Vail Kabilesine baskın yapmak niyetiyle çıkmışlardı. Bu sırada yanlarında Ebu Cul-Beruk da bulunuyordu. Bistam bin Kays eş-Şeybani ile İmran bin Murre, Bekir bin Vailoğullarıyla birlikte onları Zübale denilen yerde karşıladılar ve çok şiddetli bir savaşa tutuştular. Neticede Bekir bin Vailoğulları galip geldi, Temimliler ise hezimete uğrayıp mağlup oldular. Bu arada iki Akra, yani Akra bin Habis ile kardeşi Firas, Ebu Cul ve pek çok kişi esir edildi. İki Akra, kendi şahısları adına Bistama fidye vermeyi teklif ettiler ve fidyeleri göndermek üzere onunla anlaştılar; bunun üzerine Bistam onları serbest bıraktı, fakat Bistamın yanından ayrılıp uzaklaştıktan sonra hiç bir şey göndermediler. ”
“Esirlerin arasında Yerbuoğullarından birisi vardı; gece yarısı Bistam bin Kays onun şu mealdeki mısraları söylediğini işitti:
Bana şefkat gösteren anneme canım feda olsun! Belki de o, şu anda ayağa kalkamayacak durumda hastadır. Keşke annem benim ihsanı bol bir yiğidin yanına düştüğümü bilseydi de, gönlündeki sıkıntılar gidip rahatlasaydı. Annemin umduğu şey ise, eli açık, cömert ve adeti atılganlık olan ihsan sahibi Bistamın yanına gece vakti düşen ben oğlunun tekrar yanına geri dönmesidir.”
“Bistam bin Kays, onun söylediği bu mısraları işitince Ona: Baban hakkı için söylüyorum, senin haberini annene, senden başkası götürüp ulaştıramaz. dedi ve serbest bıraktı.”
“İbn Rumayd el-Anzi şu mealdeki mısraları söylemiştir: Rahmandan bize hediyeler geldi ve bu hediyeleri getiren develer Bistamın evlerinin yanına çöktürüldü. Hüzeylin ordusu ile iki Akra nın ordusu beraberdi; at ve deve sürüleri ise başlarını göstermişlerdi. Bistamın atı boşanmıştı, at sürüsü halinde süvarileri ise Hemmamı zülüfleri yanlarına sarkmış olan çocuklarının üzerlerine saldırıyorlardı. ”
“Evs bin Hacer de şu mealdeki beyitleri söylemiştir:
Sabahleyin bizi uzun sürecek olan öyle utanç verici bir ayıp yakaladı ki, ufukta yıldız parladıkça biz bu ayıpla yerilip sövüleceğiz. Ben ne böylesine ağlayanı çok olan bir gün gördüm, ne de hüzün ve kederin uzaklaştığı bir yüz gördüm. Kahren Beruk ve Habisi öldürdüler. Onlar için dümdüz çölde çok çetin bir gün olmuştu. Kahramanlar yan çizdikleri zaman, Ebus-Sahba savaşın en hareketli yerinde sanki tecrübeli bir aslandı.”
Ebüs-Sahbadan maksat Bistam bin Kaysdir. Bir çok şair Bistam bin Kaysi medhederek bu gün (savaş) hakkında pek çok şiir söylemişlerdir. Fakat biz sözü uzatmamak için onları burada zikretmedik.