1187. Halid
1188. Harmele
Bu iki şahıs, Hevze b. Halid b. Rebia b. Amr b. amir Rebia b. amir b. Sasaanın oğullarıdır. Resulallaha gelip Müslüman olmuşlardır. Resulallah, Huzaa kabilesine mektup yazıp onların Müslüman olduklarını müjdelemiştir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Amr b. Züheyr el-Kabi anlattı. O babasından, o da Kabisa b. Züeybden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah , Huzaaya [Halid ve Harmelenin Müslüman olduklarını] müjdeleyen şöyle bir mektup yazdı: “Bismillahirrahmanirrahim. Allahın Elçisi Muhammedden, Büdeyl, Büsr ve Amroğullarının reislerine! Allahın selamı üzerinize olsun. Kendisinden başka ilah olmayan Allaha sizinle beraber şükrediyorum. Sonra derim ki: Ben sizin ahdinize ihanet ederek günaha girmedim. Sizin hakkınızda kusur işlemedim. Tihame halkı içinde benim için en değerli olanlar siz, sizin akrabalarınız ve size tabi olan Mutatayyiblerdir. Hac ya da umre yapan kimse müstesna, Mekkede oturmayan biri beldesinden hicret etmiş olsa bile, ben sizden hicret edenler için, kendim için aldığımın misli kadar ganimet aldım. Ben sizin feyden alacağınız ganimet payını eksiltmedim. Çünkü barış yaptım. Benden korkmayın! Kuşatılmış durumda da değilsiniz.” Sonra derim ki: Durum şu ki, Alkame b. Ulase Müslüman oldu. Hevzenin iki oğlu biat etti ve hicret ettiler. Biatla kendileri için verdikleri sözün aynısını, tabileri olan İkrime için de vaad ettiler. Biz haram ve helal aylarda birbirimize destek oluruz. Vallahi ben size yalan söylemedim. Rabbiniz mutlaka sizi sevecektir.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdullah b. Budeyl el-Kabi anlattı. O babasından, o da dedesinden rivayet etti. Ayrıca Abdullah b. Selemeden, o babasından, o da Büdeyl b. Verkadan aynı şeyi rivayet etti. Hişam b. Muhammed b. es-Saib dedi ki: Halid b. Hevze, el-Haccac b. Yusufun dedesi Ebu Akil es-Sekafiyi öldürmüştü.
1189. el-Adda b. Halid
el-Adda b. Halid b. Hevze b. Halid b. Rebia b. Amr b. amir Rebia b. amir b. Sasaa. Resulallaha geldi; o da Amr b. amiroğullarına ait suları ona verdi. Bize Ebu Seleme el-Minhal b. Bahr el-Kuşeyri haber verdi; dedi ki: Bize Abdülmecid b. Ebu Zeyd ez-Ziyadi anlattı; dedi ki: Yezid b. el-Mühelleb zamanında, ben ve Bahr b. Ebu Nasr Mekkeye gittik. Yolda er-Ruhayh adlı bir su kaynağına uğradık. Bize “Burada Resulallahı gören bir adam var.” dediler. Yaşlı bir adamın yanına gittik. “Resulallahı gördün mü?” dedik. “Evet. Yazılı emirle bana bu su kuyusunu verdi.2 dedi. Bize bir deri parçası çıkardı, üzerinde Resulallahın yazısı vardı. “Adın nedir?” dedik. “el-Adda b. Halid.” dedi. “Resulallahtan ne duydun?” diye sorduk. Dedi ki: “Arafat günü, onun devesinin altında bulunuyordum. Deve de geviş getiriyordu. Sonra şöyle buyurdu: Ey insanlar! Bu hangi gündür? Bu hangi aydır? Bu hangi beldedir? Allah ve Resulü bilir. dedik. Dedi ki: Bu ay, mukaddes ay değil midir? Bu belde, mukaddes belde değil midir? Bu gün, mukaddes gün değil midir? Dedik ki: Allah ve Resulü bilir. Sözüne devam ederek Bu mukaddes beldenizde, bu mukaddes ayınızdaki bu mukaddes gününüz gibi Rabbinize kavuşuncaya kadar kanlarınız, mallarınız, ırzınız sizlere haramdır. Ey Allahım! Tebliğ ettim mi? Ey Allahım! Şahit ol! dedi.” Bize Osman b. Ömer anlattı; dedi ki: Bize Abdülmecid Ebu Amr anlattı; dedi ki: er-Ruhayha geldik. amiroğullarından el-Adda b. Halid b. Hevze b. Halid b. Rebia denilen bir adamın huzuruna girdik. Ona selam verdik, o da selamımızı aldı. el-Adda, “Siz kimsiniz?” diye sordu. Biz, “Basra ehlindeniz.” dedik. “Yezid b. el-Mühelleb ne yaptı?” diye sordu. “Sorduğun kişi, insanları Allahın Kitabına ve Resulallahın Sünnetine davet ediyor.” dedik. “Bununla onun ne ilgisi var?” dedi. [Bu sözü üç kez tekrarladı.] “Bize neyi tavsiye edersin? Onlarla mı olalım, ötekilerle mi olalım, yoksa evde mi oturalım?” diye sorduk. “Oturursanız, kurtulursunuz ve doğru yolu bulursunuz.” dedi. [Bu sözü üç kez tekrarladı.] Sonra sözüne şöyle devam etti: Resulallah ile birlikte veda haccında hac yaptım. Resulallahı bineklerinin üstünde olanların arasında ayakta gördüm. Arafatta vakfe günü insanlara şöyle sesleniyordu: “Dikkat edin! Bu mukaddes beldenizde, bu mukaddes ayınızdaki bu mukaddes gününüz gibi Ona kavuşuncaya kadar kanlarınız ve mallarınız da mukaddes ve dokunulmazdır. Tebliğ ettim mi? Tebliğ ettim mi?” İnsanlar, “Evet.” dediler. Bunun üzerine üç kez “Ey Allahım, şahit ol!” dedi.
1190. Servan b. Fezare
[Servan b. Fezare] b. Abduyeğus b. Züheyr es-Satm -yani et-Tam- b. Rebia b. Amr b. amir b. Rebia b. amir b. Sasaa. Resulallaha geldi. Şu beyti söyleyen odur: Ey Allahın Resulü! Bineğim hızla sana koştu. Beldelerin uzun mesafelerini sabah- akşam giderek… Bu [bilgi], Hişam b. Muhammed b. es-Saib el-Kelbinin babasından yaptığı rivayette yer almıştır.