Temiz, güzel, mübarek, Müslümanların efendisi, muttakilerin imamı, alemlerin Rabbinin elçisi olan Muhammed, Abdullah b. Abdülmuttalib b. Hişam b. Abdümenaf b. Kusayın oğludur. Annesi amine bt. Vehb b. Abdümenaf b. Zühre b. Kilab b. Mürre b. Kab b. Lüey b. Galib b. Fihrdir. Allah Resulünün çocukları: 1-Kasım: Muhammed peygamber olarak gönderilmeden önce dünyaya geldi ve ondan dolayı Efendimiz “Ebül-Kasım” künyesini aldı. 2-Abdullah: Güzel ve temiz olan Abdullaha bu isim, Peygamberlikten sonra dünyaya geldiği için verilmiştir.[1] 3-Zeyneb 4-Ümmü Külsum 5-Rukıyye 6-Fatıma Bunların hepsinin annesi Haticedir. Soyu Esed b. Abdüluzza ile Kusaya dayanan Huveylidin kızıdır. O, Allah Resulünün evlendiği ilk kadındır. 7-İbrahim: Annesi Kıpti asıllı olan Mariyedir ki onu İskenderiyye valisi Mukavkıs Allah Resulüne göndermişti. Bize Hişam b. Muhammed b. es-Saib haber verdi; dedi ki: Bana babam, ona da Ebu Salih, İbn Abbasın şöyle dediğini haber verdi: Allah Resulünün en büyük çocuğu Kasımdır. Sonra sırasıyla Zeyneb, Abdullah, Ümmü Külsum, Fatıma ve Rukıyye dünyaya geldi. İlk ölen çocuğu olan Kasım, Mekkede öldü. Sonra Abdullah öldü. O öldüğünde as b. Vail, “Onun nesli kesildi, o ebterdir.” demişti. Bunun üzerine Allah Teala “Seni ayıplayan var ya, işte asıl ebter odur.” mealindeki ayeti indirdi. Sonra Mariye, Medinede Hicretin sekizinci yılı Zilhicce ayında İbrahimi dünyaya getirdi. İbrahim on sekiz aylık iken öldü. [Dediler ki:] Allah Resulünün ağrısı, zevcesi Meymunenin evinde, Safer ayının bitiminden iki gece önceki Çarşamba gününde başladı. Peygamber, Hicri 11. yılda Rebiülevvel ayının 12. gecesinin akabinde gelen Pazartesi günü vefat etti. Salı günü gün batımına doğru defnedildi. Hicretten sonra Medinedeki ikameti on sene olmuştu. Bundan önce Mekkede Peygamberlikten Hicrete kadar olan ikameti ise on üç sene idi. Kırk yaşında kendisine peygamberlik verildi, fil senesinde doğdu ve altmış üç yaşında iken vefat etti.