Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Muhammed b. Müslim b. Cemmaz anlattı. O Osman b. Hafstan, o Ömer b. Haldeden, o ez-Zühriden, o Kabisa b. Züeyb b. Halhaleden şöyle dediğini rivayet etti: Ayşe insanların en bilgilisiydi. Resulallahın büyük ashabı gelip ona sorarlardı. Bize Ubeydullah İbn Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Ziyad b. er- Rebi haber verdi; dedi ki: Bize Halid b. Seleme haber verdi; dedi ki: Bana Ebu Bürde b. Ebu Musa anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Resulallahın ashabı şüpheye düştükleri şeylerde mutlaka onu Ayşeye sorarlardı. Onun yanında, o konuda bilgi bulurlardı. Bize Ebu Muaviye ed-Darir haber verdi. O el-Ameşten, o da Müslim b. Mesruktan rivayet etti: Kendisine “Ayşe feraizi bilir miydi?” diye soruldu. Dedi ki: “Nefsim yed-i kudretinde olan Allaha yemin olsun ki, evet! Resulallahın ashabının büyükleri gelip ondan feraizi sorarlardı.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Musa b. Muhammed b. İbrahim b. el-Haris et-Teymi haber verdi; dedi ki: Bana babam anlattı. O da Ebu Seleme b. Abdurrahmandan şöyle dediğini rivayet etti: Ayşeden Resulallahın sünnetlerini (uygulamalarını) daha iyi bilen, görüşüne ihtiyaç duyulduğunda görüşlerde daha fakih, ayetin ne için indiğini ve farzları daha iyi bilen kimse yoktu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Musa b. Muhammed b. İbrahim b. el-Haris et-Teymi haber verdi. O al-i Osmanın mevlası Abdullah b. Kabdan, o Mahmud b. el-Lebidden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallahın eşleri Resulallahın hadislerini çok bilirlerdi. Ama Ümmü Seleme ve Ayşenin bu konuda benzeri yoktu. Ayşe vefat edene dek, Ömer ve Osman zamanında fetva verirdi. Resulallahın ashabından büyükler Ömer ve Osman, Peygamberden sonra ona haber gönderir ve ondan sünnetleri sorarlardı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Ömer b. Hafs el-Ömeri haber verdi. O Abdurrahman b. el-Kasımdan, o da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Ayşe; Ebu Bekir, Ömer, Osman ve sonrasında ölene dek fetva vermekte bağımsız davranırdı. Bana iyiliğinden dolayı ondan ayrılmazdım. İlmi bol olan (el-Bahr) İbn Abbas ile de otururdum. Ebu Hüreyre ve İbn Ömerle de çok oturdum. (İbn Ömeri kastederek) Orada biri vardı ki, onda Allah korkusu, büyük ilim ve bilmediği şeyde durmak vardı.