Bize Hammad b. Amr en-Nasibi haber verdi; dedi ki: Bize Zeyd b. Rüfey haber verdi. O Mabed el-Cüheniden, o -Muazın öğrencisi olan- Yezid b. Amire es-Seksekiden şöyle rivayet etti: Muaz kendisine dört kişiden ilim almasını emretti. Abdullah b. Mesud, Abdullah b. Selam, Selman-ı Farisi ve Uveymir Ebüd-Derdadan. Bize Ahmed b. İshak el-Hadrami haber verdi; dedi ki: Bize Vüheyb haber verdi; dedi ki: Bize Eyyub haber verdi. O Ebu Kılabeden, o Yezid b. Amireden, o da Muazdan benzerini rivayet etti. Bize Hammad b. Amr en-Nasibi haber verdi; dedi ki: Bize Zeyd b. Rüfey haber verdi. O da Mabed el-Cüheniden şöyle dediğini rivayet etti: Yezid b. Amire es-Sekseki adında Muaz b. Cebelin öğrencisi olan bir adam vardı. Anlattığına göre Muaz vefat edeceği zaman Yezid onun başucunda oturup ağlamaya başladı. Muaz ona baktı ve “Seni ağlatan nedir?” dedi. Yezid, “Vallahi senden istifade ettiğim dünya (metaı) için ağlamıyorum. Lakin senden istifade etmek için kaçırdığım ilim fırsatlarına ağlıyorum.” dedi. Muaz, dedi ki: “İlim olduğu gibi duruyor; bir yere gitmiş değil! Sen ilmi benden sonra dört kişide ara: Abdullah b. Mesud, – Resulallahın cennetteki on kişinin onuncusu dediği- Abdullah b. Selam, -seninle meşgul olamayacak olan- Ömer ve Selman el-Farisi. [Dedi ki:] Muaz ölünce Yezid Kufeye gitti ve Abdullah b. Mesudun meclisine gelerek onunla karşılaştı. İbn Mesud ona şöyle dedi: “Muaz b. Cebel, Allaha itaatkar (kanit) bir önder (ümmet) idi. Hanif olup müşriklerden de değildi.” Arkadaşları, “Şüphesiz İbrahim, Allaha itaat eden, hakka yönelen bir önder idi. Allaha ortak koşanlardan değildi.” dediler. İbn Mesud da “Şüphesiz İbrahim, Allaha itaat eden, hakka yönelen bir önder idi. Allaha ortak koşanlardan değildi.” dedi. Bize el-Fadl b. Dükeyn Ebu Nuaym haber verdi; dedi ki: Bize Süfyan haber verdi. O bir adamdan, o Mücahidden ve kendisinde Kitabın ilmi olan kişiden rivayet etti; dedi ki: Adı, Abdullah b. Selamdır. Bize Ahmed b. Abdullah b. Yunus haber verdi; dedi ki: Bize İsrail haber verdi. O Ebu Yahya el-Kattatan, o da Mücahidden şöyle dediğini rivayet etti: “İsrailoğullarından bir şahit de bunun benzerini (Tevratta görerek) şahitlik yaptı.” [Dedi ki:] Bu adam, Abdullah b. Selamdır. Bize Muhammed b. Abdullah el-Esedi ve Kabisa b. Ukbe haber verdiler; dediler ki: Bize Süfyan Amr b. Kays haber verdi. O da Atıyyeden: Allah Tealanın, “İsrailoğulları bilginlerinin onu bilmesi, onlar (Mekke müşrikleri) için bir delil değil midir?” sözü için şöyle dedi: Abdullah b. Selam, İbn Yamin, Salebe b. Kays, Esed ve Üseyd olmak üzere beş kişiydiler.