Bize Muhammed Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Seleme b. Abdullah b. Urve haber verdi. O Ebül-Esvedden, o Urveden, o da Ayşeden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah kendisine yedi kuyudan alınmış yedi kırba su dökmemizi emretti. Bunu yaptık. Yıkanınca bir rahatlık hissetti ve insanlara namaz kıldırdı. Sonra onlara bir hutbe irad etti; Uhud şehitlerine istiğfarda bulundu ve onlar için duada bulundu. Sonra Ensar hakkında tavsiyede bulunarak dedi ki: “Ey Muhacir topluluğu! Sizler çoğalmaya başladınız. Ensar ise olduğu gibi kaldı, artmadı. Onlar kendilerine sığındığım sırdaşlarımdır. Onların kerimlerine ikramda bulunun ve hata edenlerinin hatasını affedin.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Mamer ve Muhammed b. Abdullah haber verdiler. Onlar ez-Zühriden, o Abdullah b. Kab, o da Resulallahın ashabından birinden şöyle haber verdi: Resulallah başı bağlı dışarıya çıkarak şöyle dedi: “Ey Muhacir topluluğu! Sizler çoğalmaya başladınız. Ensar ise olduğu gibi kaldı ve artmadı. Onlar kendilerine sığındığım sırdaşlarımdır. Onların kerimlerine ikramda bulunun ve iyilik yapanlarına iyilik yapın.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdurrahman b. Abdülaziz anlattı: O asım b. Ömer b. Katadeden, o Mahmud b. Lebidden, o da Ebu Said el-Hudriden şöyle dediğini rivayet etti: Peygamber, insanlar toplanmış ondan haber beklerlerken dışarı çıktı. Başına beyaz bir sarık sarmış, entarisinin bir tarafını omzuna atmış bir şekilde minbere çıktı. İnsanlar da etrafında toplandılar. Resulallah şehadet getirdikten sonra dedi ki: “Ey insanlar! Ensar benim sırdaşlarım, yemek yediğim karnım, yürüdüğüm ayaklarımdır. Beni korudular. Onlardan iyilik yapanının iyiliğini kabul edin, yanlış yapanı affedin.” Bize Yezid b. Harun haber verdi; dedi ki: Bize Yahya b. Said haber verdi. O en-Numan b. Mürrenin kendisine şöyle bir haber ulaştığını rivayet etti: Resulallah vefatına sebep olan hastalığında dedi ki: “Her Peygamberin bir mirası veya bir köyü vardır. Şüphesiz Ensar benim mirasım veya köyümdür. İnsanlar çoğalır ve azalır. Onların iyilik yapanlarının iyiliğini kabul edin, yanlış yapanını da affedin.” Bize İshak b. Yusuf el-Ezrak haber verdi; dedi ki: Bize Zekeriya b. Ebu Zaide haber verdi. O Atiye el-Avfiden, o da Ebu Said el- Hudriden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah , “Ensar benim sığınacağım evim ve ailemdir. Ensar benim karnımdır. Onların yanlış yapanlarını affedin, iyilik yapanlarından da iyiliklerini kabul edin.” dedi. Bize Ubeydullah b. Musa el-Absi haber verdi; dedi ki: Bize İbn Ebu Leyla haber verdi. O Atiye el-Avfiden, o da Ebu Said el-Hudriden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah “Ensar benim sığınacağım evim ve ailemdir. Ensar benim karnımdır. Onların yanlış yapanlarını affedin, iyilik yapanlarından da iyiliklerini kabul edin.” dedi. Bize Ubeydullah b. Musa, el-Fadl b. Dükeyn ve Hişam Ebül-Velid et-Tayalisi haber verdiler; dediler ki: Bize Abdurrahman b. Süleyman b. el-Gasil haber verdi. O İkrimeden, o da İbn Abbastan haber verdi: Ubeydullah hadisinde dedi ki: Resulallaha gelerek ona, “İşte Ensar, erkek ve kadınları gelip mescitte toplanmış, senin için ağlıyorlar.” dendi. Resulallah , “Onları ağlatan şey nedir?” dedi. Ona, “Senin öleceğinden korkuyorlar.” dediler. Sonra raviler hadiste birleşerek hepsi hadislerinde dediler ki: Resulallah evden çıktı. Etrafına sardığı çarşafı omuzlarına atmış, başını bir örtüyle bağlamış olarak gelip minbere oturdu. -Ubeydullah, (örtü için) “yağlı”; Ebu Nuaym ve Ebül-Velid ise “kirden yağlanmış” olduğunu söylediler.- Resulallah Allaha hamd ve senadan sonra dedi ki: “Ey insanlar topluluğu! İnsanlar, çoğalır; Ensar ise yemekteki tuz misali azalırlar. Onlara yönetici olanlar onların iyilik yapanlarının iyiliğini takdir etsin. Yanlış yapanlarının ise yanlışlarını hoş görsün.” Ebül-Velid hadisinde dedi ki: Resulallahın bu çıkışı, vefatına neden olan hastalığı sırasındaydı. Bu, onun vefat etmeden önce oturduğu son oturuştu. Ona salat ve selam olsun. Bize Muhammed b. Abdullah el-Ensari haber verdi; dedi ki: Bize Humeyd haber verdi. O da Enesten şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah başını bağlamış olarak evden çıktı. Ensar çoluk çocuğuyla ve hizmetçileriyle onu karşıladılar. Onlara, “Nefsimi yed-i kudretinde tutan Allaha yemin olsun ki, sizi seviyorum. Ensar üzerlerine düşeni gereği gibi yerine getirdi. Sizin yapmanız gerekenler kaldı. Onların iyilik edenlerine iyilikte bulunun, yanlış yapanlarını da bağışlayın.” Bize Amr b. asım el-Kilabi haber verdi; dedi ki: Bize Ebül-Eşheb haber verdi; dedi ki: Bize el-Hasan, Allahın Elçisinin şöyle dediğini haber verdi: “Ey Ensar topluluğu! Benden sonra kayırmalar göreceksiniz.” Ensar, “Ey Allahın Elçisi! Bize ne tavsiye edersiniz.” dediler. Resulallah , “Allah ve Resulüyle buluşuncaya kadar sabretmenizi tavsiye ediyorum.” dedi. Bize Ubeydullah b. Muhammed et-Teymi haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Seleme haber verdi. O Ali b. Zeydden, o da Enesten şöyle haber verdi: Musab b. ez-Zübeyr, Ensarın temsilcisini alıp ona kötülük yapacaktı. Enes ona, “Allah aşkına ve Resulallahın onlar hakkındaki vasiyeti adına yapma!” dedi. Musab, “Onlar hakkında ne tavsiye etti?” dedi. [Enes dedi ki:] Ona, “Resulallah , onların iyilik yapanının iyiliğinin kabul edilmesini ve hata yapanlarının hatalarının affedilmesini tavsiye etti.” dedim. Bunun üzerine Musab yatağın üzerinde kıvrıldı, yüzünü sergiye koydu ve “Resulallahın emri baş göz üstüne Onu bırakın.” veya “Gitsin” dedi.