Resulallahın ecelinin yakınlaşması

Bize Affan b. Müslim haber verdi. O Şubeden rivayet etti. Ayrıca bize Ubeydullah b. Musa el-Absi haber verdi. O İsrail b. Yunustan rivayet etti. Birlikte Ebu İshakın şöyle dediğini rivayet etti: Ebu Ubeyde b. Abdullahı, babasının şöyle dediğini haber verirken işittim: Peygamber, “Ey Allahım! Seni tesbih eder (eksik sıfatlardan uzak tutar) ve Sana hamd-ü sena ederim! Beni bağışla.” derdi. “Allahın yardımı ve fetih gelince…” suresi inince, “Ey Allahım! Seni tesbih eder (eksik sıfatlardan uzak tutar) ve Sana hamd-ü sena ederim! Beni bağışla! Şüphesiz tevbeleri en çok kabul eden ve merhametli olan Sensin Sen!” diye dua etti. Bize Hevze b. Halife haber verdi; dedi ki: Bize Avf haber verdi. O el- Hasandan şöyle dediğini rivayet etti: Peygambere, “Allahın yardımı ve fetih (Mekke fethi) geldiğinde ve insanların bölük bölük Allahın dinine girdiğini gördüğünde, Rabbine hamd ederek tesbihte bulun ve Ondan bağışlama dile. Çünkü O tövbeleri çok kabul edendir.” ayetleri inince Resulallahın eceli yaklaştı ve çokça tesbih ve istiğfar yapmakla emrolundu. Bize Kabisa b. Ukbe haber verdi; dedi ki: Bize İsrail haber verdi. O Cabirden, o Avndan, o Said b. Cübeyrden, o da İbn Abbastan şöyle dediğini rivayet etti: “Allahın yardımı ve fetih gelince…” suresi Allahtan bir davetçi ve dünyayla vedalaşmaktır. Bize Nasr b. Bab haber verdi. O Davud b. Ebu Hindden, o Mesruktan, o da Ayşeden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah ömrünün son zamanlarında, “Sübhanallah ve bihamdih, estağfirullah ve etubü ileyh” (Allahı her türlü noksanlıklardan uzak tutar, Ona Kendi hamdi ile hamd ederim. Allahtan bağışlanmamı diler ve Ona tevbe ederim.) sözünü çokça tekrarlamaya başladı. Ona, “Ey Allahın Resulü! Sübhanallah ve bihamdih sözünü çoğalttığını görüyorum. Daha önce hiç böyle yapmazdın? dedim. [Ayşe dedi ki:] Allah Resulü bana, “Yüce Rabbim bana, ümmetimde bir alamet göreceğimi haber vermişti ki, o alameti gördüğüm zaman, kendisine çok çok tesbih ve hamd ile istiğfarda bulunmamı emretmişti. İşte, o alameti gördüm, Allahın yardımı ve fetih gelince, insanların fevc fevc Allahın dinine girdiklerini gördüm.” diye buyurdu. Bize Said b. Süleyman haber verdi; dedi ki: Bize Abbad b el-Avvam haber verdi. O Hilalden (yani İbn Habbabdan), o İkrimeden, o da İbn Abbastan şöyle dediğini rivayet etti: Nasr suresi inince Resulallah Fatımayı yanına çağırarak ona, “Ölümüm bana, bildirildi.” dedi. Fatıma dedi ki: Ağlamaya başladım. Bana, “Ağlama! Ailem içinde bana, ilk kavuşacak sensin.” dedi. Bunun üzerine gülmeye başladım. Resulallah , “Allahın zaferi ve fetih gerçekleşirse ve gönülleri yumuşak olan Yemenliler gelirse… İman Yemenli, hikmet Yemenlidir.” dedi. Bize Yakup b. İbrahim b. Sad ez-Zührih O babasından, o Salih b. Keysandan, o İbn Şihabdan rivayet etti; dedi ki: Bana Enes b. Malik haber verdi; dedi ki: Allah Teala vahyi Peygamberi vefat edene dek kesmeyip devam ettirdi. Vahyin en çok geldiği zaman vefat ettiği gündü. Bize el-Mualla b. Esed haber verdi; dedi ki: Bize Vüheyb haber verdi. O Eyyubden, o da İkrimeden şöyle dediğini rivayet etti: Abbas, “Ben Resulallahın aramızda ne kadar kalacağını en iyi bilenim.” dedi. Ona, “Ey Allahın Resulü! Kendine bir kürsü edinsen… Zira insanlar yoğun bir şekilde seninle görüşmeye gelip seni rahatsız ediyorlar” denildi. Resulallah , “Allah bana insanlardan kurtulma rahatlığı verene dek onların arasında kalacağım. Kimileri gömleğimi çekiştirir ve tozları bana isabet eder.” dedi. Bunun üzerine İbn Abbas, “Resulallahın aramızda az kalacağını anladık.” dedi. Bize Süleyman b. Abdurrahman ed-Dımaşki haber verdi; dedi ki: Bize Şuayb b. İshak ve el-Velid b. Müslim haber verdi. Ayrıca bize Halid b. Hıdaş haber verdi; dedi ki: Bize Bişr b. Bekir haber verdi; dediler ki: Bize el-Evzai haber verdi. Ayrıca bana Rebia b. Yezid anlattı; dedi ki: Vasile b. el-Eskayı şöyle derken duydum: Resulallah yanımıza gelerek, “Beni sizin en son vefat edeniniz olarak mı zannediyorsunuz? Bilmiş olun ki, ben sizin ilk vefat edeninizim. Sonra birbirinizi helak ederek bölük bölük (ektad) arkamdan geleceksiniz.” dedi. Halid b. Hıdaş hadisinde, “yanılmış olarak” (efnad) dedi. Bize Affan b. Müslim haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Seleme haber verdi. O Ata b. es-Saibden, o Salim b. Ebül-Caddan rivayetle şöyle haber verdi: Resulallah şöyle dedi: “Rüyamda bana, dünya anahtarlarının verildiğini gördüm. Sonra Peygamberiniz alınıp en iyi yere götürüldü. Sizi dünyada kırmızı, sarı ve beyaz Habis yerken bıraktım. Asılları bal, yağ ve un olmak üzere aynıdır. Ancak arzularınızın peşine düştünüz.” Bize Yunus b. Muhammed el-Müeddib haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Zeyd haber verdi. O Galibden, o Bekir b. Abdullahtan rivayet etti; dedi ki: Resulallah, “Benim hayatta olmam sizin için hayırlıdır. Konuşursunuz ve sizinle konuşulur. Vefat edince vefatım sizin için hayırlı olur. Bana amelleriniz sunulur. Eğer hayırlı şeyler görürsem Allaha hamd ederim. Sizden kötülüklerin sadır olduğunu görürsem sizin için istiğfarda bulunurum.” Bize Haşim b. el-Kasım el-Kinani haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Talha haber verdi. O el-Ameşten, o da Ebu Said el- Hudriden Resulallahın şöyle dediğini rivayet etti: “Şüphesiz yakında çağrılacak ve çağrıya icabet edeceğim. Size iki şey bıraktım: Allahın kitabı ve iyalim. Allahın kitabı, Allahın gökyüzünden yeryüzüne uzanan ipidir. Ailem ise benim ailemdir. Bana Habir ve Latif olan Rabbim haber verdi ki, ikisi havuza varıncaya kadar birbirlerinden ayrılmayacaklardır. Benden sonra onlara nasıl davranacağınıza dikkat edin.”