Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Hişam b. Sad haber verdi. O da ez-Zühriden rivayet etti; dedi ki: Müslümanlar çoğalıp iman güçlendiğinde ve bu durum halk arasında konuşulmaya başladığında, Kureyş kafirlerinden birçok insan, kendi kabilelerine mensup müminlere karşı çıkmaya başladılar. Onlara işkence yapıp onları hapsettiler ve onları dinlerinden çıkarmaya çalıştılar. Bunun üzerine Resulallah , “Yeryüzüne dağılın!” dedi. Onlar, “Nereye gidelim ya Resulallah?” dediler. Resulallah , “Şuraya!” diyerek eliyle Habeşistana işaret etti. Resulallahın en çok sevdiği hicret yeri Habeşistan idi. Çok sayıda Müslüman oraya hicret etti. Onlardan bazıları aileleriyle, bazıları sadece kendileri hicret ettiler. Nihayet Habeş toprağına vardılar. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Yunus b. Muhammed ez-Zaferi haber verdi. O babasından, o da kavminden bir adamdan rivayet etti; dedi ki: Bize Ubeydullah b. el-Abbas el-Hüzeli haber verdi. O da el-Haris b. el-Fudayldan nakletti; dediler ki: Habeşistan Muhacirleri gizli bir şekilde gittiler. Onlar dört kadın ve on bir erkek idiler. Nihayet eş-Şuaybe denilen yere geldiler. Bazıları yaya, bazıları da binek üzerindeydi. Allah, geldikleri saatte, yarım dinara Habeş toprağına ulaştıracak iki gemiye binmeye müslümanları muvaffak etti. Onların Mekkeden çıkışları bisetin 5. yılında Receb ayında idi. Kureyş onların izini sürdü. Nihayet denize geldiler. Fakat onlar binmiş oldukları için hiç kimseyi bulamadılar. Oraya gidenler dediler ki: “Habeş toprağına vardık; orada hayırlı bir komşu ile karşılaştık. Dinimizden emin idik ve Allaha ibadet ettik. İşkence görmedik ve hoşumuza gitmeyen bir laf işitmedik.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Yunus b. Muhammed haber verdi. O da babasından rivayet etti; dedi ki: Abdülhamid b. Cafer anlattı. O da Muhammed b. Yahya b. Hibbandan rivayet etti; dedi ki: İnsanların Habeşistan muhacirleri hakkında “erkekler ve kadınlar” şeklindeki ifadeleri şunun içindir: Osman b. Affan ve onunla birlikte eşi, Resulallahın kızı Rukıyye vardı. Ebu Huzeyfe b. Utbe b. Rebia ve onunla birlikte eşi Sehle bt. Süheyl b. Amr vardı. ez-Zübeyr b. el-Avvam b. Huveylid b. Esed, Musab b. Umeyr b. Haşim b. Abdümenaf b. Abdüddar, Abdurrahman b. Avf b. Abdüavf b. Abd b. el-Haris b. Zühre, Ebu Seleme b. Abdülesed b. Hilal b. Abdullah b. Mahzum ve onunla birlikte eşi Ümmü Seleme bt. Ebu Ümeyye b. el-Muğire vardı. Ayrıca Osman b. Mazun el- Cumahi, Beni Adi b. Kabın anlaşmalısı amir b. Rebia el-Anzi ve onunla birlikte eşi Leyla bt. Ebu Hasme vardı. Ayrıca Ebu Sebre b. Ebu Rühm b. Abdüluzza el-amiri, Hatıb b. Amr b. Abdüşems, Beni el-Haris b. Fihrden Süheyl b. Beyda ve Beni Zührenin anlaşmalısı Abdullah b. Mesud vardı.