Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Salih b. Cafer haber verdi. O Misver b. Rifaadan, o da Muhammed b. Kabdan rivayet etti; dedi ki: İslamda yapılan ilk vakıf, Muhayrıkın Uhudta öldürüldüğü zaman Resulallahın , onun malını vakfetmesidir. Muhayrık, “kendisine bir şey olduğu takdirde mallarının Resulallahın olacağını” vasiyet etmişti. Resulallah da onun mallarını aldı ve vakfetti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdullah b. Kab b. Malik anlattı; dedi ki: Muhayrık Uhud günü, “Eğer bana bir şey olursa mallarım Muhammedin olsun, onları Allahın istediği yere bırakır.” dedi. Bu, Resulallahın genel sadakalarından biriydi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Muhammed b. Bişr b. Humeyd anlattı. O babasından rivayet etti; dedi ki: Ömer b. Abdülazizin, hilafeti döneminde Hunasara denilen yerde şöyle dediğini işittim: “Muhacir ve Ensarın yaşlılarından birçoğunun hayatta olduğu bir zamanda Medinede işittim ki, Resulallahın bahçeleri, yani vakfedilen yedi bahçe Muhayrıkın mallarındandı. Muhayrık, Eğer bana bir şey olursa mallarım Muhammedin olsun, onları Allahın istediği yere bırakır. demişti. Uhud günü şehid oldu. Resulallah , Muhayrık Yahudilerin en hayırlısıdır. dedi.” Sonra Ömer b. Abdülaziz o bahçelerden bizim için hurma istedi. Bir tabağın içinde hurma getirildi; Ömer b. Abdulaziz dedi ki: “Ebu Bekir b. Hazm bana bir maktup göndererek, bu hurmanın, Resulallah dönemindeki el-Izk denen hurmadan olduğunu ve Resulallahın bizzat ondan yediğini bidirdi.” Ben kendisine, “Ey Emirül-Müminin, bu hurmaları aramızda taksim et.” dedim. [Dedi ki:] Ömer b. Abdülaziz o hurmaları aramızda bölüştürdü; her bir adama dokuz hurma düştü. Ömer b. Abdülaziz, “Ben Medinede vali iken o bahçeye girdim. Bu hurmadan yedim ve onun gibi güzel ve tatlı hurma da görmedim” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Yahya b. Said b. Dinar haber verdi. O Ebu Vecze Yezid b. Ubeyd es-Sadiden rivayet etti ve şöyle dedi: Muhayrık, Beni Kaynuka Yahudilerinin en zenginlerinden biriydi. Aynı zamanda Tevratı en iyi bilen Yahudi alimlerindendi. Yahudi olduğu halde Resulallahla birlikte Uhuda gitti; ona yardım etti ve Muhammed b. Mesleme ile Seleme b. Selameye, “Eğer bana bir şey olursa mallarım Muhammedin olsun. Onları Allahın istediği yere bırakır.” dedi. Cumartesi günü olduğunda ve Kureyş çekilip şehitler defnedilince, Muhayrık yarabere içinde öldürülmüş olarak bulundu. Müslümanların kabristanına yakın bir yere defnedildi; fakat namazı kılınmadı. Ne o gün ne de daha sonra, Resulallahın kendisi için rahmet dilediği işitilmemiştir. Resulallah , “O Yahudilerin en hayırlısıydı.” sözünden fazla bir şey söylemedi. Onun yaptığı buydu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Eyyub b. Ebu Eyyub anlattı. O, Osman b. Vessabdan rivayet etti; dedi ki: Bu bahçeler ancak Benün-Nadirin mallarındandır. Kuşkusuz Resulallah Uhudtan dönünce Muhayrıkın mallarını dağıttı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana ed-Dahhak b. Osman anlattı. O ez-Zühriden rivayet etti; dedi ki: Bu yedi bahçe Benün-Nadirin mallarındandır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Musa b. Ömer el-Harisi anlattı. O da Muhammed b. Sehl b. Ebu Hasmeden rivayet etti; dedi ki: Resulallahın vakfı Benün-Nadirin mallarındandı. Onlar, el-Avaf, es-Safiye, ed-Delal, el-Meyseb, Burka, Hüsna ve Meşrebetü Ümmü İbrahim adlarında yedi bahçe idi. Bir bahçeye “Meşrebetü Ümmü İbrahim” denilmesinin sebebi, İbrahimin annesi Mariyenin oraya gidiyor olmasındandı. Bu mallar, Selam b. Mişkem en-Nadiriye ait idi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Ebu Bekir b. Abdullah b. Ebu Sebre anlattı. O el-Misver b. Rifaadan, o da Muhammed b. Kab el-Kuraziden rivayet etti; dedi ki: “Resulallah dönemindeki vakıflar, Medinedeki el-Avaf, es-Safiye, ed-Delal, el-Meyseb, Burka, Hüsna ve Meşrebetü Ümmü İbrahim adlarında vakfedilen yedi bahçe idi.” İbn Kab dedi ki: “Resulallahtan sonra Müslümanlar mallarını evlatlarına ve torunlarına vakfettiler.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Üsame b. Zeyd el-Leysi anlattı. O ez-Zühriden, o Malik b. Evs b. el-Hasandan, o da Ömer b. el-Hattabdan (r) rivayet etti; dedi ki: Resulallahın ganimetten aldığı üç pay vardı. Benün-Nadirin malları onun ihtiyaçları içindi. Fedek arazileri yolcular için ayrılmıştı. Bir de Hayber vardı. Resulallah humusu üç kısma ayırırdı. İki kısım Müslümanlara verilirdi, bir kısım da Resulallahın ailesi için harcanırdı. Eğer artarsa, fazla kalan mal Muhacirlerin fakirlerine verilirdi.