Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Amr b. Züheyr el-Kabi haber verdi. O da Münir b. Abdullah el-Ezdiden nakletti; dedi ki: Surad b. Abdullah el-Ezdi ondan fazla adamla birlikte elçi olarak Resulallahın yanına gittiler. Onlar Ferve b. Amra misafir oldular. Ferve, onları ilgiyle karşıladı ve onlara ikramda bulundu. On gün orada kaldılar. Surad, onların en faziletlisiydi. Resulallah onu kavminden Müslüman olanlara emir tayin etti. Ayrıca ona, Yemen kabilelerinden müşrik olanlara karşı kavmi ile cihad etmelerini emretti. Surad, (savaş için) çıktı; nihayet Cüreşe vardı. Cüreş, korunaklı ve kapalı bir şehir idi. Oraya sığınan Yemenli kabileler vardı. Surad onları İslama davet etti; onlar reddettiler. Surad kenti bir ay boyunca kuşatma altında tuttu. Onların hayvanlarına saldırılar düzenleyip onları alıyordu. Sonra kentten ayrıldı ve Şeker denilen bir dağa çekildi. Şehirdekiler mağlup olduğunu sandılar ve onu aramaya çıktılar. Surad savaş düzenini aldı ve Müslümanlarla birlikte onlara saldırdı. Onları kolay bir şekilde kılıçtan geçirdiler. Onlardan yirmi at aldılar ve uzun bir günde onlarla savaştılar. Cüreş ahalisi de Resulallaha iki adam göndermişler; orada bekliyorlardı. Resulallah o iki adama kavimlerinin uğradıkları mağlubiyeti ve Suradın kazandığı zaferi haber verdi. İki adam, kavimlerine giderek durumu onlara anlattılar. Bunun üzerine heyetleri yola çıktı. Resulallahın yanına vardıklarında Müslüman oldular. Resulallah , “Yüz bakımından insanların en güzeline, kavuşma yönünden en doğrusuna, en güzel sözlülerine ve emanet bakımından en büyüklerine merhaba. Siz bendensiniz, ben de sizdenim.” dedi: Resulallah onların bayraklarını makbul saydı; ayrıca belli sınırlar dahilinde köylerinin etrafında onlara koruluk tayin etti.