Bize Muhammed b. Ömer b. Vakıd el-Eslemi haber verdi; dedi ki: ed- Dahhak b. Osman bana anlattı. O İbrahim b. Abdurrahman b. Abdullah b. Ebu Rebiadan rivayet etti. Ayrıca bize Musa b. Muhammed b. İbrahim et-Teymi haber verdi. O da babasından rivayet etti. Ayrıca bize Abdullah b. Yezid el-Hüzeli anlattı. O da Yakup b. Utbe el-Ahnesiden rivayet etti. Dedi ki: Yine bunlardan başka kimseler de bu hadislerin bir kısmını bana anlattılar; dediler ki: Ficar harbinin sebebi şuydu: Numan b. el-Münzir misk ticareti yapan bir kafilesini Ukaz çarşısına göndermişti. Urve b. Utbe b. Cabir b. Kilab da ücret karşılığında onun için yol güvenliğini sağlıyordu. Üvare denilen bir suyun başına geldiler. Beni Bekir b. Abdümenat b. Kinaneye mensup olan el-Berrad b. Kays adında serseri bir adam Urveye saldırdı ve onu öldürdü. Ardından Haybere kaçıp orada saklandı. Sonra şair Bişr b. Hazim el-Esediye giderek haberi ona duyurdu ve bu durumu Abdullah b. Cüdan, Hişam b. el-Muğire, Harb b. Ümeyye, Nevfel b. Muaviye ed-Deyli ve Bela b. Kaysa bildirmesini emretti. Bişr de Ukaza gidip onlara durumu bildirdi. Onlar da açık bir şekilde ve acele olarak Hareme hareket ettiler. Günün sonunda haber Kays kabilesine ulaştı. Bunun üzerine Ebu Bera, “Kuşkusuz biz Kureyş tarafından kandırılıyoruz.” dedi. Onların ardından yola çıktılar, ancak Hareme girerken onlara yetiştiler. el-Edrem b. Şuayb adında Beni amirden bir adam en yüksek sesiyle onlara seslendi: “Bu gecelerde bizimle sizin arasındaki vade, gelecek yıl olacaktır. Kuşkusuz biz toplulukta öfkelenmeyeceğiz.” dedi. Ardından şu şiiri okudu: Biz Kureyşe vadettik; ama Kureyş, Eski elbiselerle döğüşe isteksizdir. O yıl Ukaz çarşısı kurulmadı. Kureyş ve diğerleri, yani Kinane, Esed b. Huzeyme ve onlarla birlikte hareket eden Ahabişler bir müddet durdular. Habeşliler de, el-Haris b. Abdümenat b. Kinane, Adal, el-Kare ve Diyeşten ibaret idi. Ayrıca el-Haris b. Abdümenat ile anlaşma yapmış olan Huzaadan el-Mustalık da onlarla birlikteydi. Bir yıl boyunca bu savaşa hazırlandılar. Diğer taraftan Kays Aylan da hazırlandı. Bir yıl sonra da karşılaştılar. Kureyşin liderleri Abdullah b. Cüdan, Hişam b. el-Muğire, Harb b. Ümeyye, Ebu Uhayha Said b. el-as, Utbe b. Rebia, as b. Vail, Mamer b. Habib el-Cumahi ve İkrime b. amir b. Haşim b. Abdümenaf b. Abdüddardan ibaret idi. Dayanışma içinde çıktılar. [Deniliyor ki:] Onların lideri Abdullah b. Cüdan idi. Kays kabilesinde ise Ebu Bera amir b. Malik b. Cafer, Subey b. Rebia b. Muaviye en-Nasri, Düreyd b. es-Samme ve Mesud b. Muattib es-Sekafi vardı. Ayrıca, Ebu Urve b. Mesud, Avf b. Ebu Harise el-Mürri ve Abbas b. Ril es-Sülemi de onlarla beraberdi. Bunlar liderler ve komutanlardı. Hatta [Deniliyor ki:] Hepsinin lideri Ebu Bera idi ve sancak onun elindeydi. Ebu Bera onların saflarını da düzeltiyordu. Sonunda karşılaştılar. Sabahın erken saatlerinde Kaysa karşı ilk mağlubiyet Kureyş, Kinane ve onlarla birlikte hareket edenlerin oldu. Sonra günün sonunda Kureyş ve Kinane, Kaysa karşı zafer kazandı. Kureyş onları seri bir şekilde öldürdü. Hatta o gün henüz otuz yaşında olmayan Utbe b. Rebia barış çağrısı yaptı. Ölülerini sayarak, Kureyşin Kaystan fazladan öldürdükleri ölüler karşılığında Kaysa diyet vermesi koşuluyla anlaştılar. Savaş sona erdi; Kays ve Kureyş çekildiler. Resulallah Ficardan söz ederken dedi ki: “Ben amcalarımla birlikte o savaşa katıldım. Bazı oklar da attım; ancak bugün Keşke yapmasaydım! demeyi sevmiyorum.” Resulallah savaşa katıldığında yirmi yaşlarındaydı. Ficar savaşı Fil olayından yirmi yıl sonra idi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: ed-Dahhak b. Osman bana anlattı. O Abdullah b. Urveden, o da Hekim b. Hizamdan rivayet etti; dedi ki: Resulallahın Ficar savaşına katıldığını gördüm. [Muhammed b. Ömer dedi ki:] Araplar Ficar savaşında çok şiirler söylemişlerdi.