Bize Muhammed b. Ömer b. Vakıd el-Eslemi haber verdi; Bize Musa b. Ubeyde er-Rebezi haber verdi. O da Muhammed b. Kabdan rivayet etti. Ayrıca bize Said b. Ebu Zeyd anlattı. O da Eyyub b. Abdurrahman b. Ebu Sasaadan rivayet ettiler; dediler ki: Abdullah b. Abdülmuttalib, ticaret mallarını taşıyan Kureyş kervanlarının birinde Şama, Gazzeye gitti. Alış-verişlerini bitirip döndüler. Medineden geçtiklerinde o gün Abdullah hastaydı. “Ben dayılarım Neccaroğullarında kalmak istiyorum.” dedi. Dayılarının yanında bir ay hasta olarak kaldı. Arkadaşları yollarına devam ederek Mekkeye gittiler. Abdülmuttalib onlara Abdullahı sordu. “Onu, dayıları Adi b. en-Neccaroğullarının yanında hasta olarak bıraktık.” dediler. Abdülmuttalib onu almak için en büyük oğlu Harisi gönderdi. Fakat el-Haris, onun vefat ettiğini ve Adi b. Neccaroğullarından en-Nabiğanın evinde defnedildiğini gördü. O eve girdiğin zaman (Abdullahın defnedildiği) küçük oda soluna düşer. Dayıları Abdullahın hastalandığını, onunla ilgilendiklerini, işlerini omuzladıklarını ve onu defnettiklerini ona bildirdiler. Haris babasına dönüp durumu ona bildirdi. Abdülmuttalib, kardeşleri ve kız kardeşleri Abdullah için büyük bir yas tuttular. Resulallah o günlerde annesinin karnındaydı. Abdullah yirmi beş yaşında vefat etti. Muhammed b. Ömer el-Vakıdi dedi ki: Bize göre Abdullah b. Abdülmuttalibin vefatı ve yaşı hakkındaki sözlerin ve rivayetlerin en sağlamı budur. Muhammed b. Ömer bize haber verdi; dedi ki: Mamer bana anlattı. O da ez-Zühriden rivayet etti; dedi ki: Abdülmuttalib, hurma satın alması için Abdullahı Medineye gönderdi. Muhammed b. Ömer, “Birinci rivayet daha sağlamdır.” dedi. Ebu Abdullah Muhammed b. Sad dedi ki: Bize Abdullahın vefatı hususunda başka bir rivayet de geldi. Bize Hişam b. Muhammed b. es- Saib el-Kelbi haber verdi. O da babasından ve Avane b. el-Hakemden rivayet etti; dediler ki: Resulallah yirmi sekiz aylık iken Abdullah vefat etti. Bazılarına göre de yedi aylık iken vefat etmişti. Muhammed b. Sad, “Birincisi, yani Resulallahın annesinin karnında olması yönündeki rivayet daha sağlamdır.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer b. Vakıd el-Eslemi haber verdi; dedi ki: Abdullah, miras olarak Ümmü Eymeni, Erak ağacını yiyen beş deveyi ve küçük bir koyun sürüsü bıraktı. Resulallah bunlara varis oldu. Ümmü Eymen Resulallaha dadılık yapıyordu. Onun adı “Bereke” idi. amine bt. Vehb kocası Abdullaha ağıt yakarak şöyle dedi: Bathanın kenarı hali kaldı, Haşimin oğlundan. Dışarıda bir kabre girdi, bulutlarda… Ölüm onu çağırdı, o da cevap verdi. Ölüm, onun gibisini insanlarda bırakmadı. Akşam vaktiydi; gittiler… Taşıdılar onun naşını, kendi aralarında. Eğer ölüm musibeti onu alıp götürmüş ise, O çok veren, vermeyi çok seven birisiydi.