Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Cafer anlattı. O İbn Ebu Avndan, o da Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazmdan şunu rivayet etti: Resulallah bir hanıma talip olduğunda “Ona Sad b. Ubadenin yemek tabağını hatırlatın” derdi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Salih anlattı. O asım b. Ömer b. Katadeden, o da Resulallahtan benzerini rivayet etti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Said b. Muhammed b. Ebu Zeyd anlattı; dedi ki: Umare b. Gaziyye ve Amr b. Yahyaya Sad b. Ubadenin yemek tabağını[cefne] sordum; dediler ki: Bu bir defa et, bir defa eritilmiş yağ ve bir defa da süt konan bir tabak olup bunlar Resulallaha gönderilirdi. Resulallah dolaştığında onunla yemek tabağı da dolaşırdı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdülaziz el-Leysi anlattı. O da ez-Zühriden şunu rivayet etti: Resulallah bir kadına talip olduğunda, “Ona Sad b. Ubadenin tabağını hatırlatın.” dediği şeklindeki rivayeti kabul etmemiş; fakat Sadın tabağının onunla beraber dolaştığı hususunu reddetmemiştir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Kudame b. Musa anlattı; dedi ki: Muhammed b. Abdurrahman b. Zürarenin tabaktan bahsettiğini işittim. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana, Musa b. Yakup halasından o da Ümmü Selemeden şunu aktardı: Ümmü Seleme dedi ki: “Ensardan Resulallaha yemek ikramında bulunanlar Sad b. Ubade, Sad b. Muaz, Umare b. Hazm ve Ebu Eyyüp idi. Bu da Resulallaha yakın oturmalarından dolayıydı. Hiçbir gün yoktu ki onlardan birisi Resulallaha bir hediye getirmesindi. Resulallah nerde olursa onlar da hediyesini oraya götürürlerdi. Resulallah nereye giderse Sad b. Ubadenin yemek tabağı da oraya giderdi. Bunun olmadığı bir gece yoktu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdullah b. Ebu Yahya anlattı. O Avn b. el-Harisden, o da Rümeyseden şöyle dediğini rivayet etti: Ümmü Selemenin şöyle dediğini işittim: “Arkadaşlarım Resulallah ile konuşmamı istediler. Resulallahın hanımları ben Ümmü Seleme, Ümmü Habibe bt. Ebu Süfyan, Zeynep bt. Huzeyme, Cüveyriye bt. el-Haris, Meymune bt. el-Haris ve Zeynep bt. Cahş Şam tarafındaydık. Ayşe, Safiyye ve Sevde ise diğer taraftaydılar.” Ümmü Seleme dedi ki: “Arkadaşlarım benimle konuştu ve bana, Resulallah ile konuş. Çünkü insanlar ona Ayşenin evinde hediye vermekteler. Kaldı ki biz de Ayşenin istediğini istemekteyiz. Ona hediyeleri olduğu yerde versinler. dediler.” Ümmü Seleme dedi ki: Resulallah yanıma girince, “Ya Resulallah! Arkadaşlarım benden, seninle konuşmamı istediler. Senden, insanlara, nerede bulunursan hediyeleri oraya getirmelerini söylemeni istiyorlar. Onlar “Ayşenin istediğini şüphesiz ki, biz de istiyoruz.” diyorlar.” dedim. Resulallah, buna cevap vermedi. Arkadaşlarım Resulallahın ne cevap verdiğini sorduklarında, bana herhangi bir cevap vermediğini söyledim. Onlar bunu bir daha söylememi istediler. Bir daha söyledim; fakat Resulallah yine cevap vermedi. Üçüncü gece aynı söylediğimde bana şunu söyledi: “Ayşe konusunda bana eziyet etmeyin. Şüphesiz ki vahiy, Ayşe hariç sizin herhangi birinizin yanında bulunduğum sırada inmiş değildir.” Muhammed b. Ömer dedi ki: Ben bunu Malik b. Ebür- Ricale haber verdiğimde dedi ki: Babam bana Amreden rivayetle şunu haber verdi: İnsanların geneli Resulallah Ayşeye gittiği günleri gözetler ve hediyelerini o gün verirlerdi. Misafirler, hediyelerini Resulallahın Ayşenin evinde olduğu günde getirmekten hoşlanırlardı.