Abdülmuttalib, bir gün Kabenin yanında otururken, Necranlı bir rahip yanına gelerek konuşmaya başlamıştı. Bir ara; “Biz İsmailoğullarından en son gelecek olan peygamberin sıfatlarının kitaplarda yazılı olduğunu okuduk. Burası, yani Mekke Onun doğum yeridir. Sıfatları şöyle, şöyledir!” diyerek birer birer saymaya başladı. Bu sırada, sevgili Peygamberimiz yanlarına gelmişti. Necranlı rahip, Onu dikkatle seyretmeye başladı, sonra da yaklaşıp gözlerine, sırtına, ayaklarına baktı ve heyecanla; “İşte, O budur. Bu çocuk senin neslinden midir?” dedi. Abdülmuttalib; “Oğlumdur!” deyince, Necranlı rahip; “Kitaplarda okuduğumuza göre Onun babasının sağ olmaması lazım!” dedi. Abdülmuttalib; “O, oğlumun oğludur. Babası daha O doğmadan, annesi hamile iken ölmüştü” deyince, rahip; “Şimdi doğru söyledin” dedi. Bunun üzerine Abdülmuttalib, oğullarına; “Kardeşinizin oğlu hakkında söylenileni işitin de, Onu görüp gözetin ve iyi koruyun” dedi.