Resulallah efendimiz, doğmadan önce ve doğduğu sırada; Onun dünyayı teşrif etmesine alamet olarak birçok hadiseler meydana gelmiştir. O zamanın meşhur kimseleri, daha Peygamber efendimiz doğmadan önce rüyalar görmüşlerdi. Rüyalarını kahinlere ve zamanın meşhur alimlerine tabir ettirdiklerinde, bunların Muhammed ın geleceğini gösterdiğini söylemişlerdir. Sevgili Peygamberimizin dedesi Abdülmuttalib şöyle anlatmıştır; “Bir defasında uykuya dalmıştım. Gördüğüm rüyadan büyük ürpertiyle uyandım. Hemen bir kahine gidip, anlatıp, tabir ettirmek istedim. Yanına vardığımda, yüzüme bakıp; “Ey Kureyşin reisi! Sana ne oldu? Yüzünde bambaşka bir hal görülüyor. Yoksa seni bu hale getiren mühim bir hadise mi var?” dedi. “Evet, henüz hiç kimseye anlatmadığım dehşetli bir rüya gördüm” dedikten sonra, yanında oturup anlatmaya başladım. “Bu gece rüyamda çok büyük bir ağaç vardı. Bir ucu semaya yükselmiş, dalları doğuya ve batıya yayılmıştı. O ağaçtan öyle bir nur saçılıyordu ki, güneş yanında çok hafif kalır. Bazen gözüküyor, bazan gözden kayboluyordu. İnsanlar ona yönelmişti. Her an nuru artıyordu. Kureyş kabilesinden bazıları o ağacın dallarına tutunuyor, diğer bir kısmı da ağacı kesmeye çalışıyordu. Bir genç de onu kesmek isteyenlere mani oluyordu. Çok güzel bir yüzü vardı ve ben şimdiye kadar öyle bir yüz görmedim. Ayrıca vücudundan etrafa hoş kokular yayılıyordu. Ağacın bir dalını tutmak için elimi uzattım, fakat ulaşamadım” dedim. Rüyamı bitirince, kahinin yüzü değişti. Benzi sarardı. Sonra; “Ondan senin nasibin yok!” demesi üzerine; “Kimin nasibi var?” diye sordum. “O ağacın dalına tutunanların” dedi ve devam ederek; “Senin sulbünden bir peygamber gelecek, her tarafa malik olacak, insanlar Onun dinine girecekler!” dedi. Sonra yanımda bulunan oğlum Ebu Talibe dönerek; “Bu, herhalde Onun amcası olacak” dedi. Ebu Talib bu hadiseyi Peygamber efendimize peygamberliğe bildirilince anlatmış ve “İşte o ağaç, Ebül-Kasım, el-Emin Muhammed dır” demiştir.
Sevgili peygamberimiz Muhammed ın dünyaya geldiği gece, bir yıldız doğdu. Bunu gören yahudi alimleri, Muhammed ın doğduğunu anlamışlardı. Eshab-ı kiramdan Hassan bin Sabit anlatır: “Ben sekiz yaşında idim. Bir sabah vakti yahudinin biri; “Hey yahudiler!” diye çığlık atarak koşuyordu. Yahudiler; “Ne var, bu bağırman nedendir?” diyerek yanına toplanınca, o; “Haberiniz olsun, Ahmedin yıldızı bu gece doğdu! Ahmed bu gece dünyaya geldi…” diye cevap verdi.
Resulallah efendimizin doğduğu gece Kabedeki putların hepsi yüz üstü yere yıkıldı. Urvet-übn-ü Zübeyr rivayet eder: “Kureyşden bir cemaatin bir putu vardı. Yılda bir defa onu tavaf ederler, develer kesip şarap içerlerdi. Yine öyle bir gün, putun yanına vardıklarında, onu yüzüstü yere yıkılmış buldular. Kaldırdılar, yine kapandı. Bu hal üç defa tekrarlandı. Bunun üzerine etrafına iyice destek verip diktikleri sırada, şöyle bir ses işitildi: “Bir kimse doğdu, yeryüzünde her yer harekete geldi. Ne kadar put varsa hepsi yıkıldı. Kralların korkudan kalbleri titredi!” Bu hadise tam Muhammed ın doğduğu geceye rastlıyordu.
Medayin şehrindeki İran Kisrasının sarayının ondört kulesi (burcu) yıkıldı. O gece gürültüyle ve dehşetle uyanan Kisra ve halkı; yine kendilerinden bazı ileri gelenlerin gördükleri korkunç rüyaları tabir ettirdiklerinde, bunun büyük bir şeye alamet olduğunu anlamışlardı.
Yine o gece, mecusi yani ateşe tapanların bin seneden beri yanmakta olan kocaman ateş yığınları aniden sönüverdi. Ateşin söndüğü tarihi kaydettiler, Kisranın sarayında burçların yıkıldığı geceye rastlıyordu.
O zaman mukaddes sayılan Save gölünün de o gece bir anda suyu çekilip kuruyuvermişti.
Şam tarafında bin yıldan beri suyu akmayan ve kurumuş olan Semave nehri vadisi, o gecede dolup taşarak akmaya başladı.
Muhammed ın doğduğu geceden itibaren, şeytan ve cinler artık Kureyş kahinlerine hadiselerden haber veremez oldu. Kehanet sona erdi…
Habib-i ekrem efendimizin doğduğu gece ve daha sonra, o zamana kadar görülmemiş bu hadiselerden başka, birçok hadiseler vuku buldu. Bütün bunlar, son peygamber Muhammed ın doğduğuna işaretti.