IV. Mesnevi 2950

2950. O nedim zahmetten belâdan kurtuldu, fakat bu şefaatçiye öyle bir incindi ki selâm bile vermez oldu.
O ihlâs sahibi kişiden dostluğu kesti… yolda rastlasa yüzünü duvara döner, selâm vermezdi!
Kendisini kurtaran arkadaşına âdeta yabancı olmuştu… halk şaşırdı, bu iş, ağızlara yayıldı, hikaye gibi söylenmeye başlandı.
Herkes, deli değilse neden canını satın alan arkadaşı ile dostluktan vazgeçti.
O, onun başını kurtardı, canını satın aldı… ayağının bastığı yer toprak kesilmeliydi.