IV. Mesnevi 2945

2945. Bunu sen yapmadın, ben yaptım… ey sıfatları, bizim sıfatlarımızda görülmüş, ey varlığını bize vermiş olan nedim!
Bu işi sen dileyerek yapmadın, içinden öyle geldi… seni bu işe sevk eden biziz… Çünkü ben, sana kendimi vermiş değilim, sen varlığını bana vermişsin!
“Sen atmadın o taşları… hakikatte Tanrı attı” ayetine mazhar olmuşsun… kendini köpük gibi dalgaya salıvermiş, bırakmışsın!
Mademki lâ oldun, illânın yanında ev kur… şaşılacak şey şu: Hem esirsin hem bey!
Ne verdiysen padişah verdi, sen vermedin… doğruyu Tanrı daha iyi bilir ya, ortada var olan ancak odur.