73. Mezmur

Tanrı gerçekten İsrail’e,
Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
Adımlarım az kalsın kaymıştı.
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
Küstahları kıskanıyordum.
Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”
İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Kalbim kırıldığında,
İçim acı dolduğunda,
Akılsız ve bilgisizdim,
Karşında bir hayvan gibi.
Yine de sürekli seninleyim,
Sağ elimden tutarsın beni.
Öğütlerinle yol gösterir,
Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Senden başka kimim var göklerde?
İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
Ama Tanrı yüreğimde güç,
Bana düşen paydır sonsuza dek.
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır;
Bütün işlerini duyurayım diye
Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.