8. Mezmur

Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
Gökyüzünü görkeminle kapladın.
Çocukların, hatta emziktekilerin sesiyle
Set çektin hasımlarına,
Düşmanı, öç alanı yok etmek için.
Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri,
Oraya koyduğun ayı ve yıldızları,
Soruyorum kendi kendime:
“İnsan ne ki, onu anasın,
Ya da insanoğlu ne ki, ona ilgi gösteresin?”
Nerdeyse bir tanrı yaptın onu,
Başına yücelik ve onur tacını koydun.
Ellerinin yapıtları üzerine onu egemen kıldın,
Her şeyi ayaklarının altına serdin;
Davarları, sığırları,
Yabanıl hayvanları,
Gökteki kuşları, denizdeki balıkları,
Denizde kıpırdaşan bütün canlıları.
Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!