7408 Bize Mâlik, Muhammed ibnu’l-Munkedir’den; o da Câbir ibn Abdillah es-Sulemî (radıyallahü anh)’den şöyle tahdîs etti: Bir bedevî, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’a İslâm üzere bey’at etti. Ardından bu bedevîye Medîne’de ateşli bir hastalık isabet etti. Bunun üzerine o bedevî Rasûlüllah’a geldi de:
— Yâ Rasülallah! Benim bey’atimi boz! dedi.
Rasûlüllah bu teklîfi kabul etmedi. Sonra bedevî yine gelip:
— Yâ Rasülallah, benim bey’atimi boz, dedi.
Rasûlüllah yine kabul etmedi. Sonra bedevî yine gelip:
— Yâ Rasülallah, benim bey’atimi boz, dedi.
Rasûlüllah yine kabul etmedi. Sonra bedevî yine gelip:
— Benim bey’atimi boz, dedi.
Rasûlüllah yine kabul etmedi. Bunun üzerine ardından o bedevî Medîne’den çıkıp gitti. Bunun üzerine Rasûlüllah:
— “Medine şehri ancak demirci körüğü gibidir, kirini dışarı atar, temizini de süzüp tasviye eder” buyurdu.
