Ve Yüce Allah’ın şu kavli: “Gerçek sana bey’at edenler ancak Allah’a bey’at etmiş olurlar. Allah’ın eli, onların elleri üstündedir. Şu hâlde kim bu bağı çözerse, kendi aleyhine çözmüş olur. Kim de Allah ile sözleştiği şeye vefa ederse, O da ona büyük bir ecir verecektir” (el-Feth: 10).
7302 Muhammed ibnu’l-Munkedir şöyle dedi: Ben Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh)’tan işittim, şöyle dedi: Bir bedevi, Peygamber’e geldi de;
— Yâ Rasûlallah! Benimle İslâm üzere bey’at et! dedi Peygamber de onunla islâm üzere bey’at etti. Sonra ertesi gün bu bedevi sıtma hastalığına tutulmuş olarak geldi ve:
— (Yâ Rasûlallah!) Benim bey’atimi çöz! dedi. Rasûlüllah onun bu teklifini kabul etmedi. Adam geri dönüp gittiği zaman:
— “Medine şehri demirci körüğü gibidir: Değersiz olan kiri pası dışarı atar, temiz olanı da ortaya çıkarır” buyurdu.
