“el-Bitâne”, “ed-Duhalâ” (yani başkanın yanına yalnızken giren ve onun gizli işlerini bilen, millet işlerinden haber verdiklerinde onu tasdik edip gereğiyle amel ettiği kimseler) demektir.
7284- Bize Esbağ tahdîs etti. Bize İbnu Vehb haber verdi. Bana Yûnus, İbn Şihâb’dan; o da Ebû Seleme’den; o da Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh)’den haber verdi ki, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Allahü Taâlâ bir peygamber gönderdiği ve bir kimseyi halîfe yaptığı zaman, muhakkak onun iki nevi’ sırdaşı olmuştur: Bunun biri ona ma’rûfu, hayır yolunu emreder ve onu o yola teşvik eyler durur. Öbürüsü de ona şerri emreder ve onu şerr üzerine teşvik eder durur. Ma’sûm olan ise Yüce Allah’ın fenalıklardan koruduğu kimsedir”.
Ve Süleyman ibn Bilâl söyledi ki, Yahya ibn Saîd el-Ensârî: Bana İbn Şihâb bu hadîsi haber verdi, demiştir. İbn Ebî Atîk’ten, Mûsâ ibn Ukbe’den ve İbn Şihâb’dan da bunun benzeri rivayet gelmiştir. Şuayb da ez-Zuhrî’den şöyle dedi: Bana Ebû Seleme, Ebû Saîd’den Peygamber’in bu sözünün benzerini tahdîs etti. el-Evzâî ile Muâviye ibnu Selâm da şöyle dediler: Bana ez-Zuhrî tahdîs etti. Bana Ebû Seleme, Ebû Hureyre’den; o da Peygamber’den tahdîs etti.
İbnu Ebî Hüseyin ile Saîd ibnu Ziyâd da Ebû Seleme’den; o da Ebû Saîd el-Hudrî’den Peygamber’in bu sözünü söylediler.
Ubeydullah ibn Ca’fer de şöyle dedi: Bana Safvân, Ebû Seleme’den tahdîs etti ki, Ebû Eyyûb Hâlid ibn Zeyd el-Ensârî: Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den bu hadîsi işittim, demiştir.
