7057 Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Bekâr olan kişinin (evlenmek hususunda) izni istenir” buyurdu.
Ben:
— (Yâ Rasûlallah!) Er görmedik bekâr kız utanır (rızâsını bildirmez)! dedim.
Rasûlüllah:
— “Onun izni, susmasıdır” buyurdu.
Ve insanların bâzısı şöyle dedi: Eğer bir adam yetîm bir kızı yahut bakire küçük bir kızı sevse, o kız da onunla evlenmeyi kabul etmese, bu adam hîle yapıp da kendisinin o kızla evlenmiş olduğuna iki yalancı şâhid getirse, küçük kız da bu sırada bulûğ çağına erişip evlenmeye râzı olsa, hâkim de yalan şehâdeti kabul etse, o erkek bunun bâtıl olduğunu (yani şâhidlerin yalan söylediğini) bilip dururken, bu erkeğe o kızla cima yapmak halâl olur!.
