7051 ez-Zuhrî şöyle dedi: Urve ibnu’z-Zubeyr şöyle tahdîs ediyordu ki, kendisi Âişe’ye şu âyetleri sormuştur:
”Eğer yetîm kızlar hakkında adaleti yerine getiremiyeceğinizden korkarsanız, sizin için halâl olan diğer kadınlardan ikişer, üçer, dörder olmak üzere nikâh edin… ” (en-Nisâ: 3-4).
Âişe şöyle demiştir: Bu yetîm kız o kızdır ki, velîsinin himayesinde bulunur. Velîsi onun malı ve güzelliğine rağbet eder ve o kıza emsalinin mehrinin en azını vermek suretiyle onunla evlenmek ister. İşte bu âyetlerde o gibi velîlerin, velâyetleri altındaki yetîm kızları -haklarında adalet ve onların mehirlerini kemâle ulaştırmadıkça- nikâh etmeleri nehyolunup bunlardan başka kendilerine halâl olan kadınlardan nikâh etmeleri emrolunmuştur. Bu âyet indikten sonra, insanlar Rasûlüllah’tan fetva istediler de, bunun üzerine Allahü Taâlâ şu âyetleri indirdi:
“Senden kadınlar hakkında fetva isterler. De ki: Onlara dâir fetvayı size Allah veriyor: Kendileri için yazılmış olan mîrâsı onlara vermediğiniz ve nikâhlanmalarını da beğenip istemediğiniz yetîm kızlar ve küçük çocuklar hakkında, bir de yetimlere karşı adaleti ayakta tutmanız hususunda (işte) Kitâb’da okunup duran âyetler. Hayırdan daha ne yaparsanız, şübhesiz Allah onu da hakkıyle bilicidir” (en-Nisâ: 128).
Ve hadîsin tamâmını zikretti.
