7017 Bana Muhammed ibn İbrâhîm et-Teymî, EbûSeleme’den ve Atâ ibn Yesâr’dan haber verdi ki, bu ikisi Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh)’ye gelip ondan Harûriyye’yi sormuşlar ve:
—Sen Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den Harûriyye’yi zikrettiğini işittin mi? demişler.
Ebû Saîd şöyle demiştir:
— Ben Harûriyye’nin kimler olduğunu bilmem. Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den işittim, şöyle buyuruyordu: “Bu ümmetin içinde (“Bu ümmetten” demedi) bir kavim çıkar ki, sizler, onların namazlarının yanında kendi namazlarınızı hor görürsünüz- Onlar Kur’ân okurlar, fakat Kur’ân onların boğazlarından yahut hançerelerinden öteye geçmez. Onlar, okun avdan delip çıkışı gibi dînden çıkarlar. Okun atıcısı (avı delip geçen) okuna bakar, sonra demirine bakar, sonra okun demir geçecek yerinden yukarıca sarılan sinire bakar (kan izi göremez), sonra avcı şübhe ederek fûka denilen kiriş yerine kandan birşey bulaşıp bulaşmadığına bakar (orada da kan izi göremez)”.
