6715 Ebû Hureyre ile Zeyd ibn Hâlid el-Cuhenî (radıyallahü anh) şöyle haber vermişlerdir: İki hasım kimse Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’a gelip da’vâlarını arzettiler. Şöyle ki, onlardan biri:
— (Yâ Rasûlallah!) Aramızda Allah’ın Kitabı ile hüküm ver! dedi.
Bu ikisinin daha anlayışlı ve dirayetli hâlde bulunan diğeri de:
— Evet yâ Rasûlallah, aramızda Allah’ın Kitabı ile hüküm ver ve da’vâmı söylemek üzere bana izin ver! dedi.
Rasülullah:
— “Söyle!” buyurdu. İkinci hasım söze başlayıp:
— Benim oğlum bu A’râbî’nin yanında ücretli (çoban) idi. -Râvî İmâm Mâlik: “el-Asîf”, “Ecîr” yani “Ücretli”dir, demiştir.- Bunun karısıyle zina etmiş. Bana, bu zina suçundan dolayı oğluma recm cezası lâzım geleceğini haber verdiler. Ben bu adama yüz koyun ve bir de cariyemi fidye verip oğlumu kurtardım. Sonra ben bunu ilim ehli olan kimselere sorduğumda, onlar bana, (henüz bekâr olan) oğluna yüz deynek hadd ile bir sene gurbete sürgün gönderme cezası, bunun karısına da ancak taşlanma cezası gerektiğini haber verdiler. (Şimdi ne buyurursunuz yâ Rasûlallah?) dedi.
Bunun üzerine Rasülullah:
— “Dikkat edip iyi dinleyin! Nefsim elinde bulunan (Allah)’a yemîn ederim ki, ben elbette aranızda Allah’ın Kitabı ile hüküm vereceğim: Koyunların ile cariyen sana geri verilir!” buyurdu, oğluna da yüz deynek vurup bir sene sürgün etti.
(Sonra sahâbîlerden) Uneys ibnu’d-Dahhâk el-Eslemiyye’ye, onun karısına gitmesi ve eğer suçunu i’tirâf ederse onu taşlaması emredildi. Kadın, suçunu i’tirâf etti, Uneys de ona taşlama cezasını uyguladı.
